dodaq altdan gülümseyen oğlan dillendi. Nergiz xanım bundan sorna menimle çalışacaqsınız.
- Başa düşmedim. Sizinle?
- He qızım bundan sonra oğlum Kenanla birlikde çalışacaqsan. Teze keçib işlerin başına. Sense en yaxşı işçilerimdensen. Ona kömek edeceksen.
- Oğlunuz?
- He. Indi gede bilersen
Nergiz şok veziyyetinde Kenana teref çönüb onun gülümseyen özünden razı sifetine baxdı. Ve bir anlıq az evvel dehlizde şirkete lenete gelmiş dediyi, onun üstüne qışqırdığı, onu hedelediyi ve axmaq dediyi yadına düşdü. Alınında düyümlenen ter damcıları ve üzünün qızarması Kenanın gözünden qaçmamışdı. (muellif Lili SH)
Şehriyar ise meyus halda telefonuna baxaraq düşünürdü. – Belke hemin anda nese oldu elaqe kesildi sonra da telefonu söndü. Amma yox sonra isteseydi yığa bilerdi. Fikriden beyni dayanacaqdı. – Elçin men çıxıram. Bir az hava alacağam. İşler yekunlaşıb men bilen.
- He narahat olma qalanını özüm edeceyem. get sen. Mence sen bir de yığ. Her halda xanımlardan ilk addımı gözlemek lazım olmadığını bilirsen. Sene yük düşür.
- Sağol Elçin. Sabah görüşerik
- Sene de sağol
Şehriyar yol boyu düşündü.. Belke doğrudan o yığmalıdır. Özü de ferqine varmadan gelib onunla ilk tanış olduqları kafe yaxınlığına çatdı. Maşından düşüb kafeye getdi. İçeri girende o vaxt eyleşdikleri masada Ülviyyeni gördü. Her ikisi göz- göze geldi. Ülviyye celd ayağa qalxıb ona yaxınlaşdı. İkisi de xeyal gördüyünü düşünürdü.
Şehriyar çaşqın halda ona baxaraq -Sen?
- Sen?
- Niye sonra zeng elemedin?
- Bes sen niye gün erzinde yığmadın?
- Men yığdım telefonunu söndürmüşdün
- Zaryatkası bitdi onda. Sonra nömreni ezber bilmediyimden yığa bilmedim.
Her ikisi bir birine acıqlı ve eyni zamanda açıqlama verirmiş kimi görünmelerine teecüblendiler. Her ikisi masa arxasında eyleşib bir xeyli susdular. Ülviyye Şehriyyarın baxışlarını hiss edirdi üzerinde .Cesaretini toparlayıb söze başlamalı olduğunu bilirdi
- Haradan bildim burdayam?
- Men..Men bilmirdim.. bilmirem ki, bura nece geldim. Bes

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 178 >>