qaldırır “Yox, Reşad en yaxşı namizeddir” deyirdi Elinden telefonu alıb kenara qoydu. Saçını sığallayaraq üzüne baxdı. Ülviyye yuxuda ne görürdüse üzüne mesumca bir tebessüm yarandı. Gülnaz da qızı ile birlikde gülümsedi. Qara saçlarına sığal çekmekde davam ederek iller evvel olanları xatırlamamaq üçün ancaq qızı haqqında düşünürdü.
Şehriyar ise eve çatan kimi yemek de yemeden otağına keçdi. Yerini rahatlayıb elini telefonuna atdı. Sms yazmadan evvel bu gün olanları xatırladı. Yene tesadüfen onunla görüşmeyini. Yox bu defe tesadüf deyildi her ikisi bir birini görmek üçün o mekana getmişdiler. Bu defe bilerek. Üzünde tebessümle elini başının arxasına getirdi. Tavana baxaraq Ülviyyenin adını pıçıltı ile tekraralayırdı. Tekraraladıqca da gülümseyirdi. Özü özüne teecüb edirdi. – Bu qız meni lap uşaq eledi. Deyerek gülmeye başladı. Anasının otağa girmesi ile sonlanan gülüş ister istemez Terane xanımın diqqetini çekmişdi.
- Menim oğlum niye gülür? Bilmek olar onu gecenin bu vaxtı, üstegel mene esebi olduğu vaxta güldüren nedir?
- Heç .. yadıma bir şey düşdü..
- Ele? Yaxşı olsun. Günün nece keçdi. deye deye Şehriyarın paltarlarını seliqeye salan Terane xanım Şehriyara belli etmeden onun ciblerini de yoxlayırdı
- Ana heç ne tapa bilmeyeceksen, boşuna yorma özünü
- Ne? Men heç ne axtarmırdım. Yumaq isteyirdim, dedim ciblerini boşaldım..
- Yaxşı yaxşı. Heyecanlanma.. Şehriyar güle- güle anasının boynunu qucaqladı.
- Şehriyar.
- Hm..
- Düşündün?
- Neyi?
- Zülfiyyeni
- Eeee ana başlamada yene.
- Oğlum, menim ağıllı balam axı niye etiraz edirsen. Bir çıxın gezin. Tanış olun. Men anasından icaze alaram
- Yox ana çox sağol... Seni tanıyıram birce defe de onunla çıxsam deyeceksen ki, camaatın qızını aparmısan gezmeye adına söz çıxıb indi de almalısan
- Ay Allah oğlum neler danışır. Men ne vaxt seni neyese mecbur elemişem?
- Men futbola getmek isteyende sen zorla üzgüçülüye gönderende, daha sonra xaricde oxumaq isteyende buradakı universitetleri seçdirende,

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 178 >>