bu da dörd. Sayım?
- Gözüm atmır seninle işlemekden ötrü. Atam sabahdan gedir. Bütün işleri bilmeliyem.
- Ele menim de gözüm atmır. Bextever olduq ki, işimiz var da bundan sonra.
- Xanım qız! İşini gör.
- Men bitirmişem. Qalanı senin boynuna. Men getdim.
- Hara?
- Sağollll!!!
Kenan şok veziyyetde Nergizin otaqdan çıxmasına baxdı, bir anlıq duruxsa da – bu qızın başı xarab olub gecenin bu vaxtı neyle gedecek..
- Nergiz! Nergiz seninleyem. Xanım qız bir dayan.
Kenan ne qeder süretli yerisede Nergize çata bilmirdi. Nergiz ise Kenanın sesini eşitse de özünü duymamazlığa vurub süretle addımlayırdı. Amma Kenan ele Nergiz bağırdı ki, özünden asılı olmayaraq dayandı ve esebi baxışlarla ona teref çöndü.
- Nedir! Ne sesini atmısan başına? Dedim axı menim işim bitdi.
- Tek hara gedirsen bu vaxtı? Saatdan xeberin var senin?
- Sayende taxi ile gedesi olacağam, avtobus ve metro artıq bağlanıb. Olan qalan pulumu da ora xercleyeceyem. Ehh... senden kime xeyir geler ki
- İcaze ver men aparım.
- Oldu... başqa arzun.. belke evime de devet edim çaydan yemekden... mene bax, gözüme bax.. Axmağa oxşayıram?
- Yox, oxşamırsan. Özüdür ki, varsan
- Terbiyesiz
- Nergiz!
- Nedire adımı ezberlemisen ele bil... Nergizle Kenan didişende çalan telefon zengi her ikisini sakitleşdirdi. Nergizin telefonu çalırdı. Elini telfonuna atanda ekranda gördüyü nömreden üzü döndü. Üzünün ağardığını gören Kenan özünü o yere qoymasa göz ucu onu izlemekde davam edirdi. Nergiz telfona redd cavabı verib çantasına atdı.
- Men getmeliyem. Bunu ele sakit tonla dedi ki, ele bil bayaq sesini başına atan qız deyildi. Sakit ton Kenanı lap şübhelendirdi.
- Nergiz dayan! Yaxşısan
- Sabah gelib qalan işleri görerem.
- Adam kimi danışmağı bacarırmışsan ki.
Kenanın bu sözüne Nergiz ele bir baxış atdı ki, Kenan özünden asılı olmayaraq bir addım geri çekildi. Zeng eden kim idise onu quzuya çevirmişdi. Eyni zamanda da ezazile. Kenan beyninde düşüdü ki, belke sevgilisidir. Onu saxladığına göre

<< 1 ... 32 33 [34] 35 36 ... 178 >>