vaxtda Nergizi dile tutub otağın qapısını aça bilmirdiler. Özüne nese eder qorxusuyla qapını sındırmaq isteselerde Nergiz birce anasını otağa girmeye icaze vermiş her şeyi ona danışıb, özünü toparlaması üçün vaxt istemişdi. Amma bu müddetde ne yedi ne içdi. Vüsal da qapıya çox geldi, amma her kes onu Nergizden uzaq dayanması üçün hedeleyirdi. Nergiz çox güclü qız olduğundan her kes onun özünü toparlayacağını bilirdi. Bu sadece 2 gün çekdi. 2 gün sonra üzünde tebessümle öz heyatına qaldığı yerden davam edirdi. Yeni her kes üçün, amma içinde qopan fırtınalardan bir özü xeberdar idi bir de Ülviyye. İndi Kenanadan gizletdiyi göz yaşlarını axıdaraq eve girdi. anası narahat şekilde qabağına qaçdı. Onu uzun zamandır bele görmemişdi. Eve gec gelmesine hirslense de haradan geldiyini bilirdi. Nergiz anasından heç ne gizletmirdi. Olanları anasına danışdıqca daha da ağlayırdı.
- Ellerine sağlıq oğlanın.. ohhh ne yaxşı ki ağzını burnunu partladıb.
- Ana!
- Nedir o alçağın hele üzü var bura da gelir. Qızım bu seni rahat buraxmayacaq. Biz en yaxşısı polise şikayet edek. Men qorxuram
- Qorxma.. heç ne ede bilmez.
- Özün bil, amma men qorxuram. Sabah atanla da danışacağam. Lazım olsa buralardan köçüb gederik
- Yox daha neler. Ana o heç ne ede bilmez.
- Nergiz bu 6 ayda başına açmadığı oyun qalmadıye. Her gün sene eve gelene kimi tikan üstünde otururam.
- Narahat olma men bilirem neyniyeceyem. Nergiz artıq başında planlar qurmağa başlamışdı. Eslinde Vüsala hem nifret edirdi, hem de onu hele de sevirdi. Vüsal ilk aylarda defelerle gelib üzr istese de peşiman olmadığı üzünden belli idi. Amma 2 ay sonra Nergiz onu yene bağışlamağa hazır idi. Bu defe de telefonuna gelen sms onu bu sevdadan vaz keçmeye vadar etdi. Yene eyni qadından bu defe “men Vüsaldan hamileyem, aramızdan çekil” deye yazması ile bütün dünyası alt üst olmuşdu. Bunu yalnız Ülviyyeye demişdi. Ağlayıb sızlamağı qetiyyen sevmirdi. Bu gün ağlamağı ise tanımdaığı adamın yanında alçaldılması oldu. Amma bir daha

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 178 >>