ağlamayacaq deye özüne yeniden söz verdi.
Seher sübh vaxtı Ülviyye telefonun zengine ayılmışdı. Başını qaldırıb yuxunun tesirinden bir anlıq keydi. Elini telefona atanda üzünü turşudaraq.
- Nergiz normal insanlar bu vaxtı zeng etmir.
- Seher seher anormal dediyin üçün sağol. İfrite tez ol.. Bu gün mene kömeyin lazım olacaq. İşlerim başımdan tökülür.
- Senin başından tökülür menim yox ki.
- Dost dedim bağrıma basdım.. Bunu eşitmek üçün
- Nergiz dolama meni. Gecen xeyre
- Ay qız ne gece.. pencereden baxmısan. Xoruzların boğazı qurudu ötmekden. Dur daha.
- Bu gün işe gec geleceyem.
- Yaxşı özün bil. O zaman Şehriyarın dünen yene seni axtardığını demeyeceyem.
- Nergiz biz artıq görüşmüşük. Get başqa behane fikirleş.. Alo...aloo... Nergiz... telefondakı qudok sesinden başa düşdü ki, Nergiz artıq telefonu bağlayıb. Ve emin idi ki, 15 deqiqe sonra qapının zengi dayanmadan çalacaq. Zenn etdiyi kimi 15 deqiqe sonra qapının zengi dayanmadan çalırdı. Gülnaz xanım qorxa qorxa yuxulu veziyyetde qapını açdı.
- Sabahın xeyir Gülnaz xala. Bilirem bu vaxtı gelmeyim qeribedir, amma Ülviyye ile danışdıq ki, işe birlikde gedeceyik.
Gülnaz ağzını açıb söz demek isteyirdi ki, Nergiz yanından işıq süreti ile danışa danışa Ülviyyenin otağına keçdi. Qapıda dayanan Gülnaz hele de heç ne anlamayaraq “biriniz de ağıllı olardınız da nolardı” dedi. Nergiz ise bu sözleri eşitmedi çünki otaqda idi artıq. Ve yatağa tullanaraq Ülviyyenin yaxasından yapışdı.
- İfrite mene niye indi deyirsen görüşdüyünüzü. Nece oldu? Ne dedi? Heyecanlandın? Harada görüşdünüz? Bir bir cavab ver. Yoxsa üzerinde oturaram nefesin kesiler.
- Of Nergiz.. imkan ver, nefes al. Ülviyye dünenki görüşleri barede danışdı. Nergiz gözlerinde işıltı ile dinleyirdi. Dostunun sevilmesine ve sevmesine şad idi, amma hem de qorxurdu.
- Ülviyye , tez bağlanma. Hele gör tanı.
- Bağlanma? Mence bu sözü demek üçün artıq gecdir.
- Gör neçe aydır onun baresinde dayanmadan düşünürem.
- Başa düşürem, amma yene de

<< 1 ... 36 37 [38] 39 40 ... 178 >>