düşdün?
Kenan artıq elini atıb qalstukunun bağını açrdı. Ter basmışdı onu.. – Nergiz men, men bilmirem.. Men sadece.. men.
- Ne men men salmısan... Denen ki, qorxuram, etiraf ede bilmirem olsun bitsin.
- Yox qorxu deyil.. Men de bilmirem bu nedir.. Sen.. seni
- Yaxşı yaxşı... özünden getdin ki... qorxma bu defelik atana demerem.
- Ne? atam? Atamın bura ne dexli?
- Nece yeni? Bayaqdan ter tökürsen, qıvranırsan ki, atana demiyim. Men başa düşdüm o saatca..Yaxşı bu defe demiyeceyem, amma bil ki, bu sene baha başa gelecek.
Bic bic gülerek ellerini ovuşdurub otaqdan çıxdı.. Kenan ise hele de şok veziyyetinde onun arxasınca baxaraq.. – ne ata? Ne qorxmaq? Qız, sen mene neynirsen? Yox.. birce bu yox.. birce O yox. Kim olur olsun, amma o yox.. bu delinin neyinden... susdu. Kenan sözünün tamamını getirmedi çünki özü de anlamdı ki, indi baş verenler ne demek idi. Tez otağına qayıtdı Salma hele de otaqda idi. Acıqlı -acıqlı ona baxırdı.
– Kenan bey
- Selmine xanım.. zehmet olmasa işinizin başına dönün.
- Amma Kenan bey. elimdeki senedlere baxacaqdıq. O Nergiz her şeyi korlamaqda qoçaqdır. Heç teccüblenmirem ki, nişanlısının onu atmağına.
- Kenan evvelce Salmanın dediklerine acıqlı baxış atsa da. Maraq onu bürümüşdü.
- Nişanlısı atıb? Men ele bilirdim o hele de nişanlıdır.
- Yox. Atıb. Kimdir bele ifriteni özüne arvad eden.
Kenan özünü maraqlanmırmış kimi göstererek Salmadan söz almaq isteyirdi.
- Maraqlıdır gören niye ayrılıblar.
- eşi niye olacaq xeyanet.
- Xeyanet?
- He Nergize xeyanet etmişdi nişanlısı. Sonra da atdı getdi. Bele de ki oğlana haqq qazandırıram bele çirkin qızı kim özüne arvad eder.
Salma danışdıqca Kenan tutuldu. Demek Nergiz ondan bele qürurulu gezir. Çox derin yaralanığından. Üreyinde onun halına acıdı. Düşündü ki, bir daha onu incitmesin. O gece baş verenler de yeqin ki köhne nişanlısının üzünden olub. Amma Salmanın sözüne güvenmek olmazdı. Her şeyi bilmek istedi. Olduğu kimi. Nergiz ise otağında işden başını qaldırıb –

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 178 >>