Reşad istemeseydi men hec dinmezdim de
- mene bax minnet vurma. Qizi mini isteyer biri alar. Reşad o biri ola bilmeyibse burda hec kimin gunahi yoxdur. istederdi özunu. Sagol - deyib telefonu bagladı.
buna baxe. Hele bir minnet vurur. senin minnetin olsun.
- yene ne danisirsan oz ozune Gülnaz xanım? bu Ülviyyenin atası idi. divanda oturub esebinden ellerini ovusduran Gülnaza baxdi.
- Hec. bos ver. Sen maraqlandin? Nece oldu?
- he maraqlandim. dediler cox yaxsi ailedir.
- Kimlerdendir? taniş deyil?
- Yox. Amma bu meni qorxudur. Qizi tanimadigimiz aileye gondermek. ne bilim. Kimden soruşdum menfi hec ne demediler. Amma ailenin ıcde nece oldugunu bilmirik. kesilmemış qarpiz kimidir.
- ay kişi dayan gorek. Qızı verdin getdi. hele bir gelsinler baxaq taniyaq. Her isteyene qız vererler?
- He..
- sen de görüm kimdirler, kimlerdendirler?
Gülnaz bu sualına cavab almamış Ülviyye telesik içeri keçib – men gecikdim, ata zehmet olmasa meni işe aparasan?.. Metro ile getsem lap gecikeceyem.
- He, gel gedek. Gülnaza baxıb göz vurub- axşam danışarıq dedi.
Nergiz ise çoxdan işe gelmişdi. Şirkete gelib erizesini yazacaqdı. Bu defe qerarlı idi. Otağına keçmemiş bir başa kadrlar şöbesine gedecekdi. Otağına getse Ülviyye onu dile tutub qoymaya bilerdi. Bunları düşünüerek şirkete daxil olanda qeribe baxışları üzerinde hiss etdi. Nedense her kes ona bu gün qeribe baxışla baxırdı. Kimisi öldürücü, kimisi eylenirmiş kimi, kimisi de şad. Heç ne anlamadan kadrlar şöbesinin qapısına getdi, amma bağlı idi – Bu qız da işe vaxtında gelmezeee... otağına gedib gözlemeye qerar verdi. Kenanın otağının yanında olduğundan bu gün en son görmek istediyi insandır deye ayaqlarını ucu ile otağına doğru addımladı. Qeribe qoxu geldiyini hiss etdi. Bu qoxu ona tanış idi deye tez nefes almadan elini ağzına tutub otağın qapısını açdı. Başını qaldırmamış hiss etdi ki, kimse qapını onun elinden çekib bağladı. Başını qaldıranda Kenanı gördü. Eli ağzında etrafa baxdığında ise her terefin baş

<< 1 ... 60 61 [62] 63 64 ... 178 >>