qoyun burda biz onu ayıldarıq indi qızlarla. Yeqin ki, havadan özünü pis hiss edib.
- Yox xestexanaya aparacam, çekil.
Salmanı yüngülce iteliyerek çıxışa doğru getdi. Qapıya yaxınlşan Ülviyye ise telesirdi deye çalan telefon zengini eşitmirdi. Kenardan kimse onu sesledi. Bu defe xanım sesi idi. Helim ve sakitlikle - Ülviyye xanım sizsiniz? Deye soruşdu. Ülviyye bu xoş üzlü xanıma gülümseyerek – beli buyurun dedi.
- Sizinle danışa bilerik bir az.
- Bağışlayın, amma men sizi tanımadım. Biz tanışıq?
- Yox. Siz meni tanımırsınız. Men..
- Nergiz!!! Nolub ona Qadının sözünü kesen ülviyye Kenanı qucağında Nergizle gördüyü üçün artıq qadının kimliyi marağında deyildi. Geri çönündüyünde qadın ona baxmağa davam edirdi, üzrxahlıq baxışı atıb kenanın yanı ile getmeye başladı.
- Ne olub ona?
- Huşunu itirib.
- Onu görürem. Niye olub?
Kenan çaş baş halda neyi nece danışdığını bilmirdi. Men üzr istemek istedim. Güller aldım otağa yığdım. O da girende halı pisleşmeye başladı. Bilmedim ki..
- Hansı gül
- Nergiz
- Ne!?
- Bilmirdim..
Yeniden xestexana yeniden eyni dehliz. Hekim bu defe nergizi görende. – yene bu qız? Deyesen xestexana xoşuna gelib deye zarafat elemek istese de Kenanın öldürücü baxışı onu oradan saniye içinde uzaqlaşdırdı. Nergiz yaxşı idi artıq. Amma hele ki, oksigen alıb vermek üçün aparata bağlı idi. Kenan perişan halda ikinci defe dehlizi o baş bu baş gedirdi. Ülviyye ona baxıb – bu heç yaxşı olmadı Kenan bey deyermiş kimi üzüne baxdığını hiss edib –Men bilmirdim. Bilsem niye eleyim deliyem. Ülviyye baxışlarını celd aşağı saldı. Telefonla şehriyara harada olduğunu xeber vermişdi deye artıq şöehriyarda gelmişdi. Ülviyyenin yanına gelib ne olub deye soruşduğunda Ülviyye olanları danışdı. O da teecüble üzünü Kenana qaldıranda kenana bayaq ülviyyeden duyduğu baxışları Şehriyarın üzünde görüb. – Ne?! Men haradan bilim axı!
Şehriyarda başını Ülviyyeye dönderib – bilmirmiş dedi ve gülümsedi yavaşca. Eslinde her ikisi özünü gülmemek üçün zorla

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 178 >>