tuturdular. Nergiz yaxşı idi artıq, Kenanın rengi ele qaçmışdı ki, Nergiz yalan olmuşdu onun yanında. Günah işletmiş balaca uşaqlar kimi anası indi öyrenecek ve onu cezalandıracaq kimi çabalayırdı. Az sonra Ülviyye nergizin yanına girdi. Nergiz onu görüb gülümsedi yene.
- Yene bizi qorxutdun. Yaxşısan? Deye soruşanda Nergiz astaca başını terpetdi. Bir az sonra qapını kimse döydü ve şehriyar qapıdan boylanıb – olar deye soruşanda Nergiz eyni tebessümle onu qarşıladı.
- Nergiz xanımımz deyesen xestexanaya öyreşib.
Nergiz qaşlarını çatıb danışmaq isteyirdi ki, Kenan başını qapıdan yavaşca içeri saldı. Onun içer5i salması ile nergiz başının altında qoyduğu yastığı ona teref atdı. Kenan celd çekildiyinden yastıq qapıya deydi
- Nergiz bağışla men bilmirdim
- Get burdan.. Çıxx.. düz ikinci defedir meni öldürmek isteyir bu.. deyin çıxsın. Ülviyye nergizi gücle saxlayırdı eline ne kçeirdise Kenanın üzerine atırdı. Şehriyar Kenanı tutaraq
- mence sen indi getsen yaxşıdır.
- Axı men doğrudan bilmirdim.
- O bildmediyini bilmir Kenan. Indi hirslidir öldüre biler mence biz çıxaq. Kenan kor peşiman otaqdan çıxdı. Ülviyye nergizi sakitleşdirerek. – getdi daha besdir. O yazıq da onsuz senden beter güne düşdü. Axı hardan bilsin.
- Ne yazıq? Bu ikinci cehdidire meni öldürmek isteyir. Xeberin yoxdur otaqda yer qalmamışdıye stoldan tutmuş şkafların başı pol her yer nergiz gülü idi.
Ülviyye özünü saxlaya bilmeyib güldü.
- Ülviyye gülme. O meni öldürmek isteyir sen gülürsen. Men sabahdan çıxıram işden. Yox. Yox ele bu günden. Menim evezime gedib erize yazarsan. Ülviyye nergizi sakitleşdirib çöle çıxdı. Kenan hele de getmemişdi. Perişan halda Ülviyyeye baxdı. Onun bu halına Ülviyyeni üreyi ağrıdı. Özünden asılı olmadan ona içinden caaaan demeyi gelirdi. Şehriyarla üzlerindeki tebessümü gizletmeye çalışsalarda Kenan – gülün gülün. Rahat olun. Gülünesi veziyyetdir ele. qızdan üzr istemek istedikce daha da batıram. Adı Nergiz ola özü de nergiz gülüne düşmen ola. Bu ancaq

<< 1 ... 63 64 [65] 66 67 ... 178 >>