anasını divanda eyleşen görüb yaxınlşamaq istedi. Yaxınlşanda kimlese telefon danışığıını eşitdi.
- Narahat olmayın bir az işleri var, bitiren kimi geleceyeik...heee.. elbette isteyir. Oğlum menim sözümden çıxmaz. Yox. Yox.. o ne sözdür... Yaxşı gelinime salam de, öp evezime. Inşallah tezlikle evimde görerem. Yaxşı sağol..gedim axşama yemek hazırlayım. Sağol.
- Ana.
- Şehriyar... burdaydın? Ne vaxt gelmisen? Men yemeyi qoyum.
- Dayan! Sen Ülviyyegile zeng vurmşdun. Ana çox sağol.. bilirdim ki, bu işi uzatmayacaqsan.
- Oğlum men. Yox.. Ülviyye deyildi
- Nece yeni? Bes kim?
- Ana seninleyem kime deyirdin gelinim?
- Men
- Ne men ana ne men? Menden xebersiz mene elçi gedirsen?
- Oğlum bax, ağıllı balam o qızla senin evliliyin
- Ne bax? Ne bax!? Men heç ne bilmirem. Ya sabah elçiliye gedirsiniz ya da atamla tek gedib qızı özümüz isteyerik Vessalam
- Oğlum.
- Men sözümü dedim.
Şehriyar evden çıxdı. Şahnaz divana eyleşib elini başna tutdu. Gözleri dolmuş şekilde - Men nenyiyeceyem indi deyib eli ile ağzını tutdu.
Şehriyar esebi olduğu üçün Ülviyyeye zeng vurmadı ki, sesinden hiss olunar. Ona göre sms yazıb atası ile danışmağa başladı. Sms de ise qısaca – evdekilere denen, sabah gelirik. Yazılmışdı. Atası ile danışan Şehriyar onun razılığını almış anası getmese beleonunla gedeceyine söz vermişdi.
Ülviyye bu xeberi alar almaz sevincinden qaça qaça anasını qucaqlamış – ana , ana sabah gelirler, sabah gelirler deye otaqda fırlanırdı.
- Ay qız dayan görüm kim gelir?
- Şehriyar.. yeni ailesi gelir. Elçiliye... Nergize demeliyem...
- Qızım dayan görüm ne vaxt...deli qız...
Ülviyyenin bu sevincini görüb anası doldu. Nehayet ki, rahatlamışdı. Şehriyarı tanımaq üçün özü de sebirsizlenirdi ki, qızını sehrleyen bu oğlan kimdir.
Gün tekce Ülviyyeye uzun gelmemişdi. Elçilikde iştirak edecek her kes üçün uzun bir gün oldu. Bitmek bilmirdi. Nergiz dostunun şad gününe o qeder sevinirdi ki, bu gün Salmaya bele ilişmir, onu acılamr, onun acı sözlerine

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 178 >>