mümkün deyildi. Eriyib gedirdin. Zamanla arxamca gelmeye başladı. Kiçik jestler edirdi. Amma men hele onunnla bir kelme brele kese bilmirdim. Şahnaz ise hemişeki ampluasında idi. Onu dayanmadan pisleyirdi. Amma Şahnaz gecikmişdi çünki men onu çoxdan sevirdim bunu anlamışdım. Biz gizlin görüşmeye başladıq. Sevgililer kimi. Utanıb çekingen olduğumdan hemişe mene mesafeli davranırdı. Incitmezdi heç vaxt. Bir il bele davam eledi. Daha da bir birimize bağlandıq. Artıq universitetde de hamıya bildirmişdi ki, mene yaxınlaşan olmasın. Uzaq qohumlardan elçi çıxmışdı. Ülviyyeni atası. Kamal. Ona demeye mecbur idim. Dedimde. Heç ne demeden gözle deyib getdi. Bir gün gözle dedi. Mense evde Kamalla evlenmeyeceyimi deyende alem deydi bir birine. Selimle maraqlanmaq üçün adını soyadını öyrenmeye çalışdılar. Günlerle universitete qoymadılar qapını bağlayıb ac susuz saxladılar. Dediyimin üstünde dayandım. O vaxtlar telefon her evde olmurdu deye selimden xebersiz idim. Şahnaz bize gelende ise ondan xeber göndermek üçün kiçik mektub yazmışdım. Günler sonra ailem meni universitete buraxmışdı, amma dayıoğlanlarım yanımda cangüden kimi gelirdiler. Tesevvür et universitetden icaze almışdılar ki, dersde de otursunlar. Çox utanmışdım çox. Selim de gelmirdi derse deye lap narahat olurdum. Şahanzdan soruşanda ise mektubu verib ya yox. Şahnaz mektubu mene uzadıb oxumaq istemedi.dediyinde başımdan qayanar su töküldü ele bil. Dersden icazealıb ayaqyoluna getdim ki, üz gözümün yaşını silim. Dayıoğlanarım çöle çıxanda hirsle ayaqyoluna gedirem deye qışqırdım. Onlar ise ağladığımı görüb geri çekildiler dehlizde dayandılar. Ayaqyoluna girmeyib heyete çıxdım. Hava alamalıydım. Nece qaçdığıma özüm de mettel qalmışdım. Qolumdan kiminse tutduğunu hiss etdim döndüyümde Selimi gördüm. Gözlerinde eseb hirs. Amma menimkinden çox ola bilmezdi.
Gülnaz derinden nefes aldı. Nefesinin titrediyinden ne qeder ağır olduğunu anlayan Nergiz – isteyirsiniz sonra davam edersiniz. Deye Gülnaz xalanın elinden tutdu.

<< 1 ... 86 87 [88] 89 90 ... 178 >>