O ise gözleri dolmuş şekilde başını yox kimi yelledi.
- Ona qışqırmağa başladım. Niye mektubumu oxumadığını niye menimle maraqlanmadığını niye elçi gelmediklerini deye qışqırmağa başladım. O anda - ne mektub mene mektub gelmeyib dediyinde sesimi nece başıma atmışdımsa ehemiyyet vereyib danışmağa davam etmidşim. O ise eli ile ağzımı yumub. Indi mene qulaq as dedi. Atama dedim, amma o mene uzaq qohumuza söz verdiyin dedi.. bu söze yerimde donub qalmışdım.
- Nece yeni? Ve?
- Atam söz verib başa düşürsen.
- Başa düşdüm söz verib. Ve? Neynemek fikrindesen.
- Gülnaz...men... men onun sözünden keçe bilmerem. O boyda kişinin sözünü yere salsam ailemiz neslimiz ondan üz dönderer.
- Aaa ne gözel... toyuna çağırmağa gelmisen?
- Gülnaz
- Ne Gülnaz! Ne!! Ne!! Ne!! Bes men? Mene verilen ved!
- Men bilmirem. Ele bilirsen mene asandır.
- Elbette asandır. Sen kişisen mense qadın. Men sözümü keçirde biliremse ailemi razı sala bileremse sen de ede bilersen.
- Gülnaz sene demek asandır. Senin ailen...
- Ne? Menim ailem seninki kimi hörmetli deyil? Sehvin var Selim sehvin var.
- Men ele demek istemedim.
- Sen ele bunu demek istedin. Selim eger bu heftenin sonuna qeder hell etmesen elçilik measelesini men Kamala he deyeceyem. Ömürlük meni itireceksen bunu bil. Indi get atanla danış.
- Gülnaz!
Bir hefte keçdi, amma ondan ses semir yox idi. Sonra...sonra yene görüşdük ve mene dediyi söz – men bacarmayacağam oldu. Tesevvür ele Nergiz. Ailemi razı salmışdım bu bir hefte içinde o ise mene dedi ki, men bacarmayacağam. Ona neler demedim. Qorxaq cesaretsiz alçaq... her şey.. Hetta sonda xoşbextlik arzulamadığımı bele dedim. Çünki ona dedim ki, onun kimi yalançı vedler veren biri onsuzda xoşbext olacaq. Ve gördüyün kimi xoşbextdirde bir oğlu var ve menim en yaxın refiqemle evlidir. Gülnz xala acı acı gülümsündü.
- Bes siz Gülnaz xala. Nece oldu sonra
- Sonra Kamalgilin ailesi geldi. Nece olmuşdusa Kamal her şeyi öyrenmişdi. Menim fakültemi deyişmişdiler.

<< 1 ... 87 88 [89] 90 91 ... 178 >>