ki, bu söhbetin sonu heç de yaxşı yere getmir.
-Bu günden etibaren menimle birge olacaqsan. Her kes ele bilecek; sen meni sevirsen, men de seni. Eger sözün yoxdursa, çıxa bilersen. - heç ne olmamış kimi keçib yerine eyleşdi. - Bir-iki gün içinde de hamıya xeber ederik.
Men ağzımı açıb teeccüb içinde Aydına maraqla baxır, doğrudan zarafat edib etmediyini müeyyenleşdirmeye çalışırdım.
-Zarafat edirsiniz???
-Liliya, işim var. Burda seninle oyun oynamağa vaxtım yoxdur. Ne dedimse, odur.
Onun bu rahatlığına başımdan sanki tüstü çıxdı. Harda olduğumu, kimin yanında olduğumu düşünmeden eseble elimi onun qarşısında masaya çırpıb:
-Bu heç vaxt olmayacaq! Men sizinle neinki birge olmaq bir otaqda bele nefes almaq istemirem! Bunu yadınızda saxlayın! - eseble qapını çırpıb çıxdım.
-Meni öz aleminde ne hesab edir başa düşmürem! Mene dediyine bax! - öz-özüme danışa danışa eseble otağıma getdikde böyük ehtimal diqqet üzerimde idi. Ancaq heç ne vecime deyildi. Günü güclükle başa vurub nehayet bu lenete gelmiş şirketden çıxa bilmişdim.
Bugün de bir neçe gündür olduğu kimi eve mısmırıqlı halda getdiyim üçün anam axır dözmeyib otağıma gelerek meni qarşısına qoyub söze başladı.
-Neçe gündür sesimi çıxartmıram. Ne olub sene? Niye bu halda gelirsen eve? Nese baş veribse mene danış, birge hell edek.
Hal-hazırda anamı qucaqlayıb belke de saatlarla ağlaya bilerdim amma anama her şeyi danışacaq güc yox idi mende. Bu menim üçün utandırıcı idi.
-İnan ki, heç ne yoxdur, ana. Sadece axır günler hedsiz yorğun oluram.
-İnanım sene?
-Tebii ki. - güclükle gülümsedim.
-Yaxşı onda teki ele olsun. - o da eynile gülümseyib davam etdi. - Atanın dostu Şamil dayı qızının toyuna devet edib bizi. Bir heftelik getmeliyik. Sen tek qala bileceksen? Eger istesen men getmeyim.
-Yox ana gedin. Men onsuz axşamdan axşama eve gelirem. Narahat olma.
Anamgilin gedeceyini eşitdiyim zaman men de bir ümid belke bir neçe günlük icaze ala bilerem deye düşünmüşdüm. İşleri evden de hell ede bilerdim. Gerisi

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>