ayrilasan.
Zaur bunu deyib qolumu sixirdi.
- Burax qolumu, incidirsen.
- Farida, men sevidiyim qizi hec kese vermerem. Sonda ya menim olacaqsan, ya da hec kesin.
- Dedim, burax qolumu.
Ilk defe olarag Zaurdan heqiqeten qorxmushdum. Tez-tez “sen ancaq menimsen, snei hec kese vermerem” tipli sozler dese de, hec vaxt bu sozlerin ciddiliyine varmaz, bunu da Zaurun tipik shishirdilmish reaksiyasi hesab ederdim.
Zaur uzunu uzume yaxinlashdirmish, nefesini uzumde hiss edirdim. Uzunde yene o “opmek” ve “qishqirmaq” debati gedirdi, sanki. Qolumu sixmaghi buraxmish,
- Farida, seni hec kese vermerem. Ne istesen ederem, amma vermerem,-dedi.
- Danishmaq istemirem seninle. Hereketlerini duzeldene qeder de danishmayacam. Basha dush, plastilin deyilem ki, meni istediyin formaya salasan.
Belelikle, ayrilig istigametinde ilk addimi atmishdim. Zaur da bu sozlerimi yene esgerlikden evvel dediyim “fasile” kimi qebul etmish olmali idi, ki, mene yene mueyyen vaxt vermishdi. Herden onun yene meni izlediyini hiss etsem, dersden cixanda onu uzaqdan-uzaga gorsem de, mene yaxinlashmir, zengleri ile bezdirmirdi.
Men ise duzu, onu daha bagishlamagha niyyetli deyildim. 20 yashim vardi o vaxt ve Zaura “Leyli Mecnun” sevgisini hiss etdiyimi demek olmazdi. Sevgim vardi, beli, amma deli-divane deyildim. Men sevgide romantika, sakitlik, hormet axtarsam da, Zaur bunlarin hec birini mene vermemishdi. Etrafimda dava-dalash, ses-kuy gormediyimden ele hissler de mene vulgar gelerdi. Men de “hamida oldugu kimi” sakitlik isteyirdim sadece. Zaurun hec kesin etmediyi jestleri de etdiyini bilirem. Mene gore nece defe bashini problem salmishdi, amma bu Zaurun her meseleye tipik reaksiyasi idi. Evveller bunu sevgi gostericisi kimi qebul etsem de, sonralar basha dushmushdum ki, Zaurun xasiyeytii budur- qaydalara qarshi getmej, onlari pozmaq. Menden sohbet getmese bele, Zaur onsuz da bildiyini edecekdi. Beli, meni sevirdi, amma ki, deyishmek de istememishdi axi. Romantik herdemxeyallarin fikirleshdiyi

<< 1 ... 114 115 [116] 117 118 ... 175 >>