eseble Elxana ense deyir, soyush yagdirirdi.
Elxan:
- Sene dedim ki, agzinin sozunu bil. Yaninda qiz dayanib.
- Qizin arxasinda gizlenirsen? Sizin kimilerde urek ne gezer soz demeye? Papanin balasi...
Elxan mene yaxinlashib:
-Farida, sen cix eve,-dedi sakitce.
Zaur:
- Yox, niye ki? Qoy qalsin. Istemirsen ki, qiz senin biabir olmaghini gorsun?
Elxan ise ona fikir vermeden menim gozlerimin icine baxib:
- Cix eve,-tekrarladi.
Bir terefden Zaur "getme, qal deyirem sene" deyir, o biri terefden de Elxanin bu sozleri. Men getsem, dalashacaqdilar. Nifret edirdim davalara, hay-kuylere.Bir mene gore mehellede dava dushmeyi qalmishdi.
- Etmeyin dava, ne olar, Zaur, cix get, seher danishariq.Ne olar..
- Farida, hec kese yalvarma, bu bir. Cix eve, qorxma, dalashmayacagiq. Sadece sohbet edeceyik. Ele deyil, Zaur? Indi get, balaca..- deyib Elxan az qala meni blokun icine itelemishdi.

Her bir insanin hansisa fobiyasi, qorxusu olur. Menim qorxum ise davalar ve qan idi. Indiye qeder baxdigim her bri filmde dava sehnelerinde gozumu yumardim, yara, qan izi gorende ise az qala ureyim gederdi. Hemin davalar, oglanlarin ses-kuyu mende esmece yaradar, sebebin bilmediyim bir qorxu icimi buruyerdi. Yuxuda dava sehnesi, ses-kuy gordukde ise, yuxudan qan-ter icinde oyanar, uzun muddet gozume yuxu getmezdi. Normal insanlar ilandan, sicandan qorxar, men ise ele sehnelerden. Yeqin ki, xatirlamasam da, ushaqliqda hardasa bele bri davanin shahidi olmush, indi hemin qorxum da o hadiseden ireli gelirdi. Elxan bu xususiyyetimi bilirdi. Buna gore de o hay-kuyun icinde olmaghimi istememishdi.
Elxanin sozune qulaq asib eve cixsam da, butun fikrilerim ashagida idi. Pencereden baxmagha ozumu gucle mecbur etsem de, hava tez qaraldigindan hec ne gorunmurdu. Terslikden evde de hec kes yox idi. Seher mama Nazrin ve Harunla birlikde emimgilde olacaghini demishdi. Toydan sonra ilk defe Nazrin Bakiya geldiyinden butun qohum ve tanishlar onlari qonaq cagirmagha, "Cahan xanimin xarici kurekeni"

<< 1 ... 120 121 [122] 123 124 ... 175 >>