opmushdu bir nece defe, amma hec birisinde bu qeder heyecan kecirmemishdim. Aglimda "Farida, gic olma" fikirleri kecse de, bedenimin reaksiyasi bashqa idi. Ozumden asili olmadan Elxani men de qucaqlamishdim. Ureyimin doyuntulerini ise beynimde hiss edirdim. Bir az kecmish Elxan meni opmekden el cekib uzume baxanda, yeqin ki, rengim cugundur rengi idi. Men..Elxan..Onu opmek.. Bunlar hele beynime indi catirdi.. Ne edeceyiim bilmeyib tez Elxandan ayrilib stolun ustundeki qutulari yigishdirmagha bashlamish, "bunlari bura kim qoyub?", "ne pinti gorsenir?", "Al bunu, Elxan, at zibil qutusuna' deye-deye qalmishdim. Ne dediyimi ozum de bilmirdim. Elxan arxadan meni qucaqlayib uzumu ozune sari cevirdi. Yene opeceyini fikirleshsem de, uzunu menim uzume yaxinlashdirib:
- Besdir, qutularla oynadin, burax onlari,-dedi.
- Gormursen nece pinti gorsenir, cox pisdir.
- Seni sevirem.
Sehv eshitmishdim, yeqin. Ola bilsin ki, fantaziyami realliq kimi qebul edirdim. Key-key Elxanin uzune baxmagha davam edirdim ki,
- Farida, auu..- deyib yeniden meni opdu. Opmeklerinin arasinda yene "seni sevirem, balaca" deyirdi. Ne deyeceyimi bilmeden:
- Dogrudan?-sorushdum.
Elxan ise bu sozume menden ayrilib gulurdu, "ne dedim ki, sshh, sakit ol" desem de, gulmekden Elxanin gozlerinden yash axirdi.
- Sen meni oldureceksen,-deyib metbexden cixdi. Men ise tez otaghima qacdim. Heyf ki, Sofi yatmishdi. Ona bashima gelenleri danishmaq, meslehetine qulaq asmaq isteyirdim. Sofinin reaksiyasi mene maraqli idi.
Guzguye baxdigimda yene ozumun ozume yazigim geldi, eger bu veziyyetde ola-ola Elxan mene "seni sevirem" deyirdise, demeli, heqiqeten, sevirdi meni. Uzumde axmaq gulumseme ile shkafdaki paltarlari tokub bir-bir baxir, ne geyineceyime qerar vermirdim. Hec bacimin toyuna bu cur ciddi-cehdle hazirlashmamishdim. Hansisa mahnini zumzume ede-ede Sofini de yuxudan oyatmish, Sofinin "sakit ol, saat necedir?" sualina "tenbel, tez ol, ayaga dur, yatma, tez ele, dur" deye susmurdum.
- Nolub sene

<< 1 ... 147 148 [149] 150 151 ... 175 >>