qolumdna yapishib:
- Niye durursan? Uzan bir az da.
- Gedirem, getmeliyem. Xestexanaya.
- Sabah gederik, indi gecdir.
- Yox, getmeliyem,-deyib ayaqqabilarimi geyindim.
Sofi de “bu saat ora senin yerin deyil, ailesi de esebidir, gedib neyleyeceksen, eve gedek” dese de, menim yene o axmaq tersliyim tutmushdu. Zaurun olmediyini gozlerimle gormesem, rahatlamayacaqdim. Sakitleshmediyimi gorub, mama ile Sofi de arxamca binadan cixdilar.
Xestexanaya catmish, reanimasiya shobesine catdigda, Zaurun ailesi orda idi. Zaurun ailesinden yalniz Zarifi taniyirdim, bir nece defe Zaur onu menimle gorushmeye getirmish, o vaxt mende sakit bir qiz teessurati yaratmishdi. Hetta mene bir az utancaq tesiri de bagishlayirdi. Ele tip insanlar var ki, sen danishanda agzinin icine baxarlar, ne desen razilasharlar.. Bilmirem niye, amma o vaxt Zarif de mene o cur insanlari xatirlatmishdi, Ne Gulshan xalani, ne de Rafig emini canli gormese de, Zaurun telefonunda bir nece shekillerini gormushdum. Zaur uzden mamasina cox oxshayirdi. Yanlarinda olan cavan oglan ise Zaurun qardashi olmali idi- Rafig emi ile oxsharligi aydin sezilirdi. Onlari goren kimi tez yanlarina getmish,
- Zaur necedir?- sualini verdim. Gulshen xala meni gorub uzunu yana cevirdi. Rafig emi onun evezine:
- Bilmirem, qizim, qeza olub, hekimler iceri apardilar. Hec kes hec ne demir.
Yashli kishini aglayan gormek lap ureyimi sizlatmishdi. Mama Gulshen xalanin bayaqki hereketine fikir vermeyib:
- Allah ozu komek olsun, Insallah sagalar,-deyende,
Gulshen xala coshdu:
- Ne vecinize? Arszliga bax, hele bir geyinib-gecinib xestexanaya gelibler,- konsertdan sonra eve gedib paltarlarimizi deyishmeye macal olmamishdi,- Ne vecine, ay xanim? Senin ushagin deyil iceride. Rafig emi “yaxshi, besdir” dese de, Gulshen xala susmurdu. Mama bele reaksiya gozlemediyinden, chashmish halda gah Gulshen xalanin, gaj da Rafig eminin uzune baxirdi. Zarif da sohbete qoshulub:
- Sene gore oldu. Sen gunahkarsan..
Zauurn qardashi Zafar hesab

<< 1 ... 154 155 [156] 157 158 ... 175 >>