getmeyecem, o sahe mene maragli deyil, ish tapmisham artig istediyim sahede. Mamanin reaksiyasi gozlediyim kimi cox sert oldu. “Ne danishirsan?”, “Universitete getmemek olar? Men senin ucun magistratura fikirleshirem, sen gor ne deyirsen?”, “bizim aileye yeni adet getirirsen?” kimi bashlayan ittihamlar “bilirdim ki, ne vaxtsa bashima bele bir oyun getireceksen” (ushaqliqda mugenni olmaq arzuma ishare edirdi mama) sozleri ile davam etmish, sonda ise onu razi salmishdim. Neticede, men universitetden cixmaq yox, sadece derslere getmemek isteyirdim. Mama ile raziligima esasen, ozum serbest shekilde derslere hazirlahsacaq, imtahan ve kollokviumlarda mutemadi ishtirak edecekdim. Papa da ilk olaraq, bele bir reaksiya verse de, deyesen, Sevinj de onu yola getirmishdi. Bir tek Nazrin mene destek olmushdu :’ Esas odur ki, sevdiyin ishi edesen” deyib yene hamileliyinin agir kecmesinden shikayetlenmishdi. Belelikle, evde boyukden-kiciye haminin OK-ni alib bu ishe razilashmishdim.
Hemin qish ve yaz aylarindaki gun rejimim cox meshgul idi. Seherler heftede 4 defe tennis oynayar, ordan ishe qacar, gun erzinde bir iclasdan o iclasa, axshamlar ise muxtelif tedbirlere gederdim. Bashqalari ucun qlamur gorunen, “milyon qizin arzuladigi ishin var” deyilen bir heyatim var kimi gorunse de, menim esas meqsedim meshgul olub Elxani fikirleshmemek idi. Bu muddete rzinde Elxan cemi bir defe mene yazmishdi. O da hemin vaxt berk xestelenmish, agir qriplerden birine tutulmushdum. Yeqin, Sofi Elxana xestelendiyimi demeli idi ki, Elxan “eshitdim xestelenmisen. Nece hiss edirsen ozunu?” mezmunlu mesaj yazmish, menim “yaxshiyam” cavabima ise “mutleg hekime get, tez sagal” cavabini gondermishdi. Men ondan “balaca”, “devocka moya”, “vedmocka”, “seni sevirem” sozlerini gozlediyim halda, onun “hekime get” sozu meni cox incitmishdi.
Mueyyen muddetden sonra barishariq umidinden de el cekirdim. Her seher “bu gun Elxandan mutleq ses cixacaq” umidi ile oyanmaqdan, axshamlari ise “Bu gun olmadi, amma sabah

<< 1 ... 163 164 [165] 166 167 ... 175 >>