olasan ve hemin qiz senin telefonuna cavab verecek qeder yaxin ola sene? Bunun bashqa ne izahi ola biler” dediyimde Aziza da susmushdu.Bir tek Sofi hec ne demi, qardasini mudafie etmirdi.
Bir azdan Elxandan zengler bashlamishid, yeqin ki, sevgilisi menim zengimi ona catdirmishdi. Telefonuma cavab vermediyimi gorub, bir ucdna “telefona cavab ver”, “danishmaliyiq”, “her shey basha dushduyun kimi deyil” yazirdi. Men de eseble mesajlarini silib, “basha dushmurmusehm, neyini basha dushecem daha?” deyib telefonu sondurmushdum.;
Seherisi gun Bakiya qayitmaq ucun hazirlashdiqda, menim kefim dunenkinden daha beter idi. Deyib-gulen cutluklere baxmaq lap esebime toxunurdu. Sofi meni qitaga cekib:
- Farida, Elxanla danishdim. Bizim basha dushduyumuz kimi deyil veziyyet. Sadece refiqesidir, aralarinda hec ne olmayib- deyende,
- Sofi, aha, sen de inandin? Fuad ele bir shey itse, inanardin bu refiqe nagilina? Yox, coxdan konsert cixardardin. Men de inanmiram.
- Men hec olmasa ona qulaq asardim, gorum ne deyir.
- Qulaq asmali bir mesele yoxdur. Agilsizliq mendedir ki, size qulaq asib ona zeng etdim. Sevmir meni. Qebul etmeliyem artig bu fakti. Ozum-ozumu aldadiram yoxsa.
Daha ozumu Elxan haqqinda fikirleshmeye bele qoymurdum, Elxan ise bir nece defe daha zeng etmish, cavab vermediyimi gorub “bax sen de mene inanmirsan, bizim problemimiz de budur” yazmishdi. Daha o da meni itirib-axtarmirdi.
Noyabr ayinin 23-u 22 yashim olacagdi. Mama bu 9 ay erzinde Elxanla aramin deydiyini bilirdi. Ilk evveller “milie branyatsa, tolko teshatsa” (sevenler dalashmasi da bir-birlerini sevdiyindendir) deyib gulub kecse de, sonradan meselenin ciddiliyini basha dushmush, menimle bir nece defe danishmagha cehd gostermishdi. “Sadece yola getmirik” deyib “bu movzuda daha danishmaq istemirem” sozleri ile sohbeti baglamishdim.
Ad gunum ucun mama menden ne hediyye istediyimi sorushduqda ise ilk defe olarag bu suala “hec ne” cavabi vermishdim. Daha ad gunume qarshi evvelki maraghim da qalmamishdi.

<< 1 ... 167 168 [169] 170 171 ... 175 >>