etdiyim tortu shamlarla stola getirende "happy birthday" oxuyub hediyyemi teqdim etmishdim. Sevineceyini gozlediyim halda, hediyyeni gordukde, qashqabaghini sallamishdi.
- Bu hediyye menim sene vere bileceyimden bahadir, qebul ede bilmerem.
- Niye axi? Ne var ki, burda? Istedim xoshuna geleceyin bir shey olsun.
- Xoshuma gelmeyine gelir, amma ozumun bunu ala bilmeyeceyini bilirsen.
- Sen almirsan, men aliram. Ne olacaq ki?!
- Bilmirem niye edirsen beyem bunu? Yazighin gelib mene, he? Gorursen ki, mende yoxdur, utanirsan mene gore? Meni alcaltmagha bashqa usul tapmadin?
Gozlerim berelmish, agzi aciq Zaurun bu ittihamlarina qulaq asirdim. Axi menim aglimda butun bunlar yoxdur, sadece ona xosh nese etmek istemishdim. Aglimda olan yegane shey onu sevindirmek idi.
Gozlerim dolub ona baxirdim, o ise deyinib-deyinib yorulmushdu. Bayaq yol boyu danishib-gulen hec ele bil bizler deyildik.
- Bele reaksiya vereceyini bilmemishdim, bilseydim, hec almazdim, - deyib kafeden cixdim.
Yol boyu bu hadiseni fikirleshirdim, hadiseye Zaurun baxishlari ile baxmaq isteyirdim. Hec vaxt hec neye ehtiyacim olmamishdi, her istediyimi ailem cox asanliqla mene teqdim etmishdiler, hec vaxt mene kiminse verdiyi bahali hediyyeni "alcaltmaq usulu" kimi qebul etmemishdim. Bele dushunce mene yad idi. Belke, Zaur duz deyirdi? Oglanlar ucun bu bir qurur meselesi idi, belke?! Bunun evezini qaytara bilmemeyin utancini cekirdi, belke?! Amma men ona bu hediyye qarshisinda evez gozlemirdim axi, sadece onun sevinmesini istemishdim, pis fikrim yox idi.
Evde de oturub bir az da gotur-qoy etdikde, ona beraet qazandirmishdim. Axsham "bagishla, bayaq reaksiyam artiq oldu" deyesen Zaur mesaj yazdiqda, "pis niyyetim yox idi" cavabini yazmishdim. Zeng edib danishdiqda, bu defe de gunahindan kecmish, hemin reaksiyasini gormemezlikden gelmish, duzu, en cox da bu meselede ozumu gunahkar gormushdum.
Zaura her defe menim dostlarimla tanish olmasini teklif etsem de, her defe bir behane getirer, gorushmekden

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 175 >>