nece il bir oxumushuq.
- O sene ele-bele baxmirdi. Duzunu de gorum, aranizda ne olub.
- Hec ne olmayib, niye basha dushmursen axi?! Ola da bilmez.
- Sen terefden ola bilsin ki, olmasin. Amma o sene laqeyd deyil. Gormedin nece baxirdi? Hele menim yanimda seni reqse cagirmaghi?
- Zaur, paranoik olma, sadece cox yaxshi dostumdur. Bax bizim problemimiz de burdadir, sen mene inanmirsan. Buna gore de ozunu de incidirsen, meni de. Bezmishem bu soz-sohbetden.
Zaur gozlerimin icine baxib:
- Farida, butun bu qisqancligim qorxumdandir. Seni itirmekden qorxuram. Qorxuram ki, meni atib gedersen.
Zaur kimi bir insanin oz qorxusunu bele aciq ifade etmesi, zeifliyini gostermesi, xususen de bu zeifliyin sebebinin men olmaghi meni tesirlendirmishdi. Zaur qorxularindan danishasi bri insan deyildi- onun bu xususiyyeti menim ucun yeni idi. Seherden beri gizletdiyim goz yashlari axmagha davam edirdi.
- Aghlama, ne olar. Istemirem aglayasan.
- Istemirsen, amma agladirsan axi.
- Soz ver ki, meni buraxmayassan, atmayassan.
- Niye atim axi?!
- Soz verirsen?
- Soz vererem, amma sen de bele hereketler etme, incitme ne meni, ne de ozunu.
Zaur uzumu sigallayib, goz yashlarimi sildi.
- Besdir, aglama..
Bir gece ucun bir insan ne qeder emosiyalar yashaya bilerdi?! Zaurda hemishe teeccublendiyim bir xarakter idi bu emosiyalarin tez-tez bir-birini evez etmesi. Bir nece deqiqenin icinde eseblesher, az qala qabagindakini doymek, vurmaq, sindirmaq derecesine catar, tez bir zamanda da esebi kecer, az qala ozunun aglamaq etapi bashlardi. Bu da tez bir zamanda sakitlik, mulayimlikle evez olunardi. Ehvalinda olan bu ani enish-qalxishlar meni teeccublendir, her defe meni heyretlendirirdi.


Bu sohbetden sonra Sabinagil ile danishmagha qerarli idim. Sabina menim yaxin refiqem idi, Sofi qeder mene eziz olmasa da, onun mamasi Firangiz xala menim mamamla yaxin refiqe oldugundan, ushaqligimiz demek olar ki, bir kecmishdi. Ozumu xatirlayandan Sabina da hemishe etrafimda olmushdu. Indi

<< 1 ... 74 75 [76] 77 78 ... 175 >>