oldugum vaxt Sofi zeng etmish, Fuadin Fransada universitete qebul olundughunu ve 2 illik ora gedeceyini bildirmishdi. Sofiye gore pis olmushdum, Fuadsiz bu qeder muddet neyleyecekdi. Hemin geceni Sofigile getmeye soz verib, telefonu sondurdukde, Zaurun "ne olub?" sualina:
- Aferin Fuada, qebul oldu hemin universitete,-dediyimde,
- Bu boyuk huner deyil ki,- cavabini verdim.
- Nece yeni boyuk huner deyil? Sen bilirsen statistikaya esasen, nece yuz namizedden biri qebul olunur ora?
- Statistikaya esasen, de gorum hemin qebul olunanlarin ayliq gelirleri ne qederdir? O universitet pulludur, ele? Indi de gorum kasib nece odesin hemin pulu?
- Teqaudler var, yaxshi qiymetlere gore guzeshtler var.
- Besdir gorum. Adi bir insanin hemin teqaud almaq ehtimali ne qederdir? Deyim sene: sifir!
Bu tip sohbetler aramizda tez-tez olurdu. Kim haqqindasa yaxshi soz dediyimde, mene "eshi, guya neyleyib ki?" sualina ureyimde "guya sen ozun neylemisenki?" demek istesem de, hec vaxt demezdim, ozumu bele fikirleshmeye gore gunahkar da hesab ederdim.
Zaurla danisha-danisha imkanimin olmasina, hec neye ehtiyac cekmediyime utanmagha da bashlamishdim, onun bu kommunist, burjuaziyaya nifret hissleri mene de siraet etmishdi. Yox, duzu, ruslarin sozu olmasin "sevdiyinle komada da xoshbext olmaq olar" misalina inanmirdim, onun kommunist ideyalarina kor-korane inanib heyatin, ailemin mene verdiyi ustunluklerden de kecesi deyildim. Amma ichimde bezi hallarda malik olduqlarima gore utanir, var-dovletin niye edaletli bolunmediyini sual edirdim.

Ad gunume cox az qalmishdi. Bir defe Zaurla sheherin prospektlerinden biri ile gezdikde, cox sevdiyim bir qrupun tezlikle Bakida konsertinin olmasi elanlarini gordum. Konserte bir hefte qalmishdi. Nece ola bilerdi ki, onlarin gelishinden xebersiz olam? Zaurun menim bu telashimi anlamadighini gorub, ona bu qrupla bagli xatirelerimizi danishmagha bashlamishdim, o mahnilar Sofi ile menim ushaqliq repertuarimin ayrilmaz terkib hisseleri idi. Zaur da

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 175 >>