sene yarashdirmirdi axi. Amma Elxani yarashdirar. Mene etdiyi kinayeli sozleri ona demez.
- Zaur, bashlama da, ne olar, bax buna gore bizde normal sohbet alinmir. Her defe sen bele edirsen. Bezmishem artig, basha dushursen, bezmishem?
- Demeli, bezmisen artig menden? He de, neyleyirsen esgerlikde olan, perspektivsiz bir oglani Elxan ola-ola?
Zaurun bu tip agressiv sozlerine qulaq asmagha davam etmemish, sadece :
- Bax ele buna gore de fasile istemishdim, seninle nromal sohebtimiz artig alinmir,-deyib zengi sonlandirdim. Zaur ise zeng etmeye davam edirdi, telefonu sondurdum. Niye axi bizim munaisbet bele alinmishdi? Her ikimiz bir-birimizi sevir, amma adi unsiyet qura bilmirdik. Mehriban bashlayan sohbetlerimiz hemishe bele agressiya, goz yashlari ile davam edirdi. Otagda yerde oturub aglayirdim: ozume, Zaura, tupikdeki munasibetimize, onun ucun darixmaghima, onun bu yersiz qisqancliqlarina.. ne qeder bele oturdugumu bilmirdim. Birden qapinin agzindan Elxanin:
- Mama, Faridani da cagirib gelirem,-dediyini eshitdim. Elxan iceri girdiyinde goz yashlarimi silmeye macal tapmamishdim. Elxanin meni bele gorduyunde uz ifadesi deyishdi.
Tez yanima gelib:
- Aglamisan?- sualini sorushdu.
Qeribedir, son bir saat erzinde ikinci defedir ki, eyni suali verirler mene. Elxan bilseydi ki, dolayi yolla da olsa, aglamaghimin sebebi mehz ozudur, yeqin ki, teeccublenerdi.
Yanaghimi ovuclari arasina alib:
- Duzunu de, de gorum, ne olub?- sorushdu. Gozumun yashlarini silib tez de elini cekdi. Refleksiv olan bu hereketinden, deyesen, ozu de utanmishdi.
- Yox, aglamamisham. Burax gedim, Rita xala cagirir.
- Sebebini demesen, buraxan deyilem. Mama gozleyer.
Elxanin sert baxishlari altinda ureyimi boshaltdim. Zaurun bu defeki qisqanclig pristupunun Elxana gore oldugunu gizletsem de (nese Elxana bunu demeyi utanirdim, bilirdim ki, Zaurun bu dediyinin absurdluguna gulecek), umumiyyetle munasibetimizin tupike catmasindan, bu fasile qerarimdan, indi onun zenginden sonra yene basha

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 175 >>