eden Maya, üstü demir qayışlı çantanı oğlanın başına çırpdı. Amma buna ehtiyac yox idi. Onsuz da oğlan qarnını tutub, aşağı çökmüşdü. Teşvişe düşmüş yoldaşı oğlanın qoluna girib onu uzaqlaşdırmağa çalışdı:
−Delidir ki, bu. Vehşi pişiye oxşayır.
Oğlan zarıyıb ayağa qalxdı:
−Qalsın qulluğunda!
Onların uzaqlaşmasına nezaret edib, arxaya çevrilen Maya heyecandan esirdi:
−Axmaqlar, edebsizler! Bize düşmen heç ne eleye bilmez. Ne eleyir bunlar eleyir. Men başa düşe bilmirem. Yeni, bunların anasına, bacısına qarşı bele eleyende xoşlarına gelir?
Efsane de qorxmuşdu. Amma hem de gülmek tutmuşdu:
−Aferin sene vallah! Senin yerine men qorxdum. Birden qayıdıb seni vurardı.
−Buna cesareti çatmazdı.
−Niye?
−Ona göre ki, üz vermemişik.
Efsane perestişle dostuna baxdı:
−Sen canın, hardan ağlına geldi bu?
Maya güldü:
−Bu günkü hazırlıq ehvalatının yegane xeyri... Müellim meşqde uşaqları öyredende gördüm.−Gördün, yadında da qaldı.
Maya başını buladı:
−Burda ne var ki?
İkisi de bir müddet susdular. Zarafata salsalar da, özlerinden neçe defe böyük bu oğlanlarla qarşıdurma ikisini de qorxutmuşdu. Efsane zeif sesle dillendi:
−Eşitdin ne dedi?
Maya qaşqabağını tökdü:
−Desin de. Elesi daha “bağışla” demeyecek ki.
Efsane yene geriye baxıb döndü:
−Belke zeng eleyib olanları Eldar dayıya deyek?
Maya etiraz etdi:
−Yox, hemişe her şeyi özüm yoluna qoymağa öyreşmişem. Şişirtmek lazım deyil. Daha da narahat olarlar.
−Hm, yaxşı.
Üstünde müxtelif brendlerin, firmaların reklam plakatları vurulmuş böyük ve işıqlı parfüm mağazasının qapısını açdılar. İçeri giren kimi, müxtelif rengareng etirler onları bürüdü. Adam lap serxoş olurdu. Heç buradan çıxmaq istemirdi. Efsane astadan dillendi:
−Kefdedir buranın işçileri.
Maya gülümsedi:
−Amma çox qalanda adamın könlünü vurur... Hm, gel o qızdan soruşaq. – mağazanın xüsusi geyiminde olan sarışın qıza yaxınlaşdılar. Maya çox geniş piştaxtaya düzülmüş müxtelif etriyyatlara baxdı. Adamın başı fırlanırdı.

<< 1 ... 37 38 [39] 40 41 ... 101 >>