sünidir.
–Yox, süni deyil. Hele bele gül görmemişdim heç vaxt. Göresen adı nedir? Ay Allahım, nece de qeyri-adidir. Lap adamı sehirleyir.
Efsane çiyinlerini çekdi:
–Özün bil, men qızılgül alacam.
Cavab evezine Maya satıcıya yaxınlaşdı:
−Bax, o açıq mavi güller neçeyedir?
Satıcı güle teref baxıb, dedi:
−Hamısının qiymeti qoyulduğu sebetlerin üstünde var.
Maya çox da böyük olmayan sebete yaxınlaşdı. Qiymete baxdı. Bir az da ireli eyildi, yox, sehv etmirdi. Doğrudan da deyerdi bu qiymete. Göresen haradan getiribler ki, bunu? Maya pert halda, öz-özüne deyindi:
−Ne pis oldu...
Satıcıya teref döndü:
−Bes bir az ucuz vere bilmezsiniz?
Arıq, uzunburun satıcı qadın Mayanı öteri süzüb, tekebbürlü sesle soyuq dillendi:
−Xanım, o sizin üçün adi gül deyil, çox qiymetlidir. Onu adi adamlar almır.
−Heç olmasa bir denesini ala bilseydim. Azacıq pulum çatmadı.
−Ne qeder pulunuz var ki?
Maya mebleği dedi. Qadın istehzayla gülümsedi:
−O pula bu terefde adi güller var, yığcam buket bağlaya bilerik.
Maya onun gösterdiyi terefe baxmadan, ciddilikle dillendi:
−Güllerin adisi olmur! Hamısı özü-özlüyünde qeyri-adidir.
Bir az kinaye ile qadını süzdü, - adamların da adisi olmur, xanım! Men bele cahillerle razılaşmıram! – deyib, Efsanenin yanına döndü. Böyük mağazada Efsane güllerini artıq bağlatdırırdı:
−Nolub, Maya?
−Heç... Bundan bir dayanacaq o terefe de gül mağazası var. Ora da baxarıq.
Efsane teeccüblendi:
−Burda gül qehetdir? - sonra neyise xatırladı. - Noldu, almadın o gülü?
−Ala bilmedim. - meyus halda dillendi. – Yaman bahadır, ele bir qiymet qoyublar...
−Yaxşı da, ele bahadır ki?
−He...
−Eybi yox, birini al.
−Ele birinin qiymetini deyirem hele. – mebleği dedi.
Efsane esebleşdi:
−Pah, bir gül nedir ki, o qiymete satırlar? Kimdir ki onu alan?
Maya menalı gülümsedi:
−Alan tapılır, ezizim...
Bu vaxt arxalarından ses eşitdiler:
−Bayramınız mübarek!
İkisi de eyni vaxtda teeccüble döndüler. Efsane qarşısındakını

<< 1 ... 40 41 [42] 43 44 ... 101 >>