tanımadısa da, Maya gören kimi daha çox teeccüblendi ve qızardı: “Bu hardan geldi?!”
−Salam müellim, teşekkür edirik.
−Xoşdur. - Rauf ciddilikle gülümsedi.
Maya Raufu dostuna teqdim etdi:
−Fizikadan hazırlıq müellimim Rauf müellimdir.
Ardınca Efsaneni teqdim etdi:
−Bu da en yaxın refiqem Efsanedir.
Rauf başını terpetdi:
−Şad oldum. - elindeki qızılgülü Efsaneye, açıq mavi gülü ise Mayaya verdi... – Maya, bu gün sizi tebrik etmeyi unutmuşdum, tesadüf ele getirdi ki, sehvimi düzelde bildim, bir daha tebrikler!
Qızlar ikisi de donub qalmışdılar. Maya heç bilmedi niye kövreldi. Çox qeribe qız idi. Bir yandan bayaqdan hesretle baxdığı gülün, indi ellerinde olmasına hem inanmır, hem de sevinirdi. Bir terefden de Raufun qarşısında özünü borclu, nece deyerler meğlub kimi hiss edirdi. Efsane heyretle Mayanı süzdü:
−Budur müellimin?
Amma Maya onu eşitmedi. Piştaxtaya yaxınlaşan Raufun ardınca telesdi:
−Müellim, bu nedir?
Rauf diqqetle onun elindekine baxdı:
−Bizim tereflerde buna gül deyirler.
Amma Maya zarafatla ötüşmek istemedi:
−Bizde de gül deyirler... Bunu niye aldınız?
Rauf ciddileşdi:
−Maya, hediyye verenden soruşmazlar ki, bunu niye aldın?!
−Bilirem, amma çox baha...
−Bu sözden acığım gelir. – Rauf üz-gözünü turşutdu.
Yene dili dinc durmadı. Qisas almaq istedi:
−Siz de meni pusurdunuz...
Rauf işarenin neye vurulduğunu o deqiqe anladı ve tebessümünü gizlemeye çalışdı. Bu inadcıl ve özüne hörmet qoyan qızı yene diqqetle süzdü. Artıq Maya onda hörmet doğururdu. Demeli, hele teze tanış olduğu genc müellimden bele diqqet gözlemir. Onu müellim mesafesinden yaxına buraxmır. Çünki çox çaşdı. Eyni zamanda, bele bahalı hediyyeye göre narahat oldu. Hele sözüne bax. Demeli, seherki iradım yaman tesir edib bu qürurlu qızcığaza. İndi de fürset tapan kimi, menden qisas almaq isteyir. Çox maraqlı qızdır...
−Maya, buna pusmaq yox, şahid olmaq deyirler. Sadece tesadüfen şahid oldum.
Maya nese demek istedi. Amma susdu. Sonra birden

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 101 >>