olduğumu görüb, gülü alıb. Fikirleşib ki, tek mene verse pis alınar. Sene de qızılgül alıb. Amma mene aldığı gül anama alınıb. O bilir ki, men gülü anama aparacam. Mene almaq isteseydi ikisini alardı.
Efsane fikirleşdi:
−He, uyğun gelir.
Maya derinden nefes aldı:
−Neyse... Ananı, bacını adımdan tebrik ele. Senin de bayramın mübarek. Onsuz da sabah gelecem size.
Efsane geldikleri yola baxdı:
−Maşallah, ne tez çatdıq. Başımız qarışıb. Oldu, sen de İrade xalanı tebrik ele. Bax, gözleyecem ha!
−Helelik!

* * *
“Prado” markalı böyük qara avtomobil hündür, naxışlı bir darvazanın qarşısında dayandı. Avtomobilin siqnalı heç seslenmemiş, darvaza taybatay açıldı. Bura geniş bağ evi idi. Heyetinde dupduru suyu olan zövqle tikilmiş hovuz, müxtelif dekorativ ve meyve ağacları, istirahet üçün yarımaçıq quraqlıq var idi. Göz oxşayan dizaynla ucaldılmış kürsülü, ikimertebeli evin qarşısında ele gözel gül bağçası salınmışdı ki, içeri giren her kesi ilk önce o celb edirdi. Eyni güllerden balkona da düzülmüşdü. Hasarın küncünde ise böyük ve geniş qefesde ayı var idi. Ümumiyyetle, ev sahibinin tebieti sevdiyini ilk baxışdan anlamaq olardı. Ağaclar, hovuzdakı qazlar, gül-çiçek ve diger yığcam qefesde kiçik, iki dene sarı quş. Gelen qonaq ise bu gözelliye o qeder ehemiyyet vermedi. O, buranın daimi gelib-gedenlerinden idi... Yüngül idman desti geyinmiş orta yaşlı ev sahibi, uzandığı tor yellençekden düşdü. Ağır addımlarla qonağın qarşısına çıxdı:
−Geldin çıxdın axır ki...
Başının ortası dazlaşmış, bir qeder gödek boylu ve dolu bedenli kişi ev sahibi ile el tutuşdu:
−Çıxmaq olur ki?
Yaradılmış tebiet guşesinin merkezinde kenardan baxarken doğranmış kötüyü xatırladan stol qoyulmuşdu. Etrafına düzülmüş stullar da eynen oduncaqlara benzeyirdiler. Bunu ev sahibi xüsusi sifarişle çox baha qiymete hazırlatmışdı. Onlar stol başına keçdiler. Ev sahibi eve teref seslendi:
−Çay getirin! – sonra üzünü qonağa tutdu. - Danış görüm ne meseledir?
Qonaq cibinden çıxardığı

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 101 >>