temin edilmişdir. Liftle yuxarı mertebeye qalxdı. Qebul otağında katibe ile öteri salamlaşdı. Katibe qız Raufu başdan-ayağa süzdü:
−Rauf Şıxov?
−Beli!
−Keçe bilersiniz.
Kabinetde İlqardan başqa da beş nefer var idi. Rauf hamısını başı ile salamlayıb, İlqarla el tutuşdu:
−Qeşeng ofisdir.
İlqar gülümsedi:
−Çox sağ olun. Deqiq adamsınız, düz vaxtında geldiniz. – Sonra üzünü eyleşib maraqla bu cavan oğlanı süzenlere tutdu. – Bu dediyim Rauf Şıxovdur. Genc zabitdir. Rehmetlik Elçinin işini o araşdıracaq. Rauf gülümsedi:
−İnşallah! İlqar, sizinle razılaşıram.
Qonağını maraqla süzdü:
−Nede?
−Bu ölüm tesadüfü qetl deyil.
İlqar dirçeldi:
−Nece meger?
−Artıq qatil menimle gizlenqaç oynamağa başlayıb.
İlqar teeccüblendi:
−Nece? Eyleş, xahiş edirem. Etraflı danış.
Rauf deri üzlüklü yumşaq divanda eyleşdi:
−Zeng edib meni hedelediler.
İlqar esebleşdi:
−Ay seni, azadlıqda kef edir. Hele hedeleyir de bir.
−Hmm...
İlqar fikirli halda başını qaldırıb, oturanları gösterdi:
− Heç teqdim etmedim bizimkileri. Bu, böyük yeznem Kamran Eliyevdir – sıx saçları çallaşmış, 55-56 yaşlı kişini gösterdi. Rauf başını terpederek salamlaşdı.
−Bu, kiçik yeznem Mirehmeddir. Mirehmed Babayev. – İlqar ondan sağ terefde eyleşmiş kişini gösterdi.
−Bu ise hemin o yaralanan cangüdendir.
Canlı-cesedli bir oğlan olan Efqan başı ile salamlaşdı.
−Bunlar da, - kenarda yanaşı eyleşmiş orta yaşlı kişini ve 30-33 yaşlı başqa kişini gösterdi. - sürücüleri idi...
Rauf tutqun halda dillendi:
−Doğrusu, tek-tek danışacağımızı güman edirdim.
İlqar etiraz etdi:
−Buna ehtiyac görmürem. Özümüzkülerdir.
Rauf qaşqabağını tökdü:
−Hele indi başlamışıq, artıq ikinci şerti pozursunuz.
İlqar ani duruxub, güldü:
−Yaxşı, Rauf, yaxşı. Nece isteyirsen. Bizde boş otaq tapılar.
−Bu yaxşı xeberdir. – deyib, ayağa qalxdı. Yığcam, lakin işıqlı otaqda ikisi tek qalmışdılar. Rauf qarşısında eyleşmiş qaşqabaqlı oğlanı süzdü:
−Adınız nece oldu?
−Efqan.
−Hm, Efqan.

<< 1 ... 50 51 [52] 53 54 ... 101 >>