Siz merhumun cangüdeni olmusunuz. Bes nece oldu Elçine xeber vere bilmediniz?
−Deyesen demeyibler ki, men yaralanmışdım. – Oğlan kobud cavab verdi.
−Ses salıb, xeberdarlıq ede bilerdiniz.
−Dedim axı, yaralı idim. Heç men de bele şey gözlemirdim. Sesboğucu var idi tapançasında. Men yıxıldım, amma qışqırdım. Sonra da qatil otağa girdi. Qalanın da bilirsen.
Rauf ani fikre getdi. Sonra yene acıqla oğlanı öteri süzüb, baxışlarını onun gözlerinde saxladı:
−Hadise vaxtı ofisde ikiniz olmusunuz?
−Nahar fasilesi idi de, başqa nece olmalıdır? Hamı nahara getmişdi.
−Bes Elçin Talıbov niye getmedi?
Efqan karıxdı:
−Hardan bilim? Ele şeyleri bizimle meslehetleşmirler. Dedi naharı ofise sifariş verim. Men de verdim.
−Qapıçılar harada idi? Naharda? – Rauf kinayeli soruşdu.
Efqan ani susdu. Çiynini çekdi:
−Bilmirem niye, amma ele bil tek qalmaq isteyirdi. Qapıçı oğlanlara dedi ki, çöl soyuqdur, gedin eve, bir az istirahet edin. Hele mene de dedi ki, sen de get. Razılaşmadım.
Raufun qaşları düyünlendi:
−Belke kimise gözleyirdi?
−Bes onda bizi eve göndermek neye lazım? Onsuz da qonaqları otağında qebul edirdi.
−Sence Elçin nece adam idi? – Rauf gözlenilmeden soruşdu.
Efqan çaşdı:
−Nece ki?
−Münasibetiniz nece idi?
−Fikirleşirsen ki, onu men öldürmüşem? Qatil tapılıb, cezasını çekir, hele ondan beterini çekdirecekler ona... Amma pula göre atılmısız ortalığa, alemi qatırsız bir-birine. Neyime lazım idi onu öldürmek? Çöreyim, pulum ondan gelirdi. Maşın vermişdi, ev vermişdi. Yaxşı davranırdı. Ne isteseydim de vererdi. Niye öldürüm?Rauf sakitce onun hereketlerini izledi, temkinle başını buladı:
− Efqan, insan qeribe mexluqdur, herden öz oturduğu budağı da baltalayır... - ve nedense birden Aytacı xatırladı, - men demedim sen öldürmüsen. Bu işi araşdırmağı boynuma götürmüşem, bunu elemek de vezifemdir. Ele hamınızı sorğuya tutmaq da!
− Qatili tezeden hebs edeceksen?
− Efqan, belke de bu güne qeder esl qatilin başqası olduğuna emin deyildim, amma

<< 1 ... 51 52 [53] 54 55 ... 101 >>