xanım xalatının yaxasını düzeltdi:
− Dünen. Deyir heç kes olmayıb, ele özleri. Beş-on nefer qız evinden, ele o qeder de oğlan evinden. Toy tez olacaq da, ona göre temteraqlı keçirmeyibler.
Eldar pultu götürüb, televizorun sesini azaltdı:
− Allah xoşbext elesin. Yaxşı, semimi uşaqdır.
Maya razılaşdı:
− Çox yaxşı qızdır. Gerek zeng eleyib, tebrik edim. - elindeki konfete baxdı. - Ele qeşeng bağlayıblar ki, adam heç açmaq istemir.
Ellerini stolun altında gizledib, telefonla meşğul olan Nicat bacısının eline baxdı:
− Açma da.
Maya gözucu anasına baxıb, menalı gülümsedi:
− Yox, açmalıyam!...
Vaxtsız çalınan qapı zengi söhbeti yarımçıq qoydu. Axşam saat 9-a işlemişdi.
Eldar qapıya getdi:
− Allah xeyir elesin!
Dehlizden gelen sesle Mayanın yerinden sıçraması bir oldu.Telesik balkona qaçıb, orada künce qoyulmuş kiçik güzgüde özünü sahmana salmağa çalışdı. Bayaq ders oxuyanda vaxt itirmemek üçün yerinden qalxmayıb, ele qelemle yığmışdı saçlarını.
Ona göre de qeşeng, dalğalı saçları dağınıq formada yarıyığılı qalmışdı. Evde don geyinen deyildi. Amma indi yüngül bir yaz donu geyinmişdi.
Güzgüye baxdı. Yalnız sineden yuxarı görünürdü. Eyilib özüne baxanda donun xeyli qısaldığını hele indi gördü. Utanıb,celd eli ile aşağı dartışdırdı. Amma bu defe onsuz da eyninde yığılmış donun yaxası dartıldı. Dilxor halda paltarla elleşende, atasının sesini eşitdi:
− Maya, gel gör kim gelib?!
Nedense elleri esirdi. Utandığından özüne yer tapmırdı. Bir yandan da bu sade ve eyninde bir qeder yığılmış paltarda lap birteher olmuşdu. Keyfiyyetli paltar buraxılır ki?! Çoxu bir defe yuyulan kimi yığılıb, formasını itirir. Bezisi de eksine, ipleri boşalıb sallaqlaşır.
Rauf özünü nezere çapdırmamaq üçün deriden-qabıqdan çıxan Mayanı görüb, ciddi halda el tutuşdu:
− Bele diqqetsizliye yol vermeyin! İlk günden defterinizi dersde unutmusunuz. – Rauf bunu ele dedi ki, heç kes gün erzinde Mayanın onu axtardığını hiss etmedi. Maya pert halda gözlerini kenara dikdi:
− Axırıncı defe

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 101 >>