soyumamışdı. Keçib Kamranla üzüze eyleşdi:
− Vaxtı öldürür bunlar, görürsen de. Gör nece adamlarla işleyirik. Ona göre işimiz qoca qatır kimi lenger vurur.
Kamran ele bil onu eşitmirdi:
− Göresen İlqar bizden şübhelendiyi üçün bunu çağırıb, yoxsa doğrudan da qatilin Celal olduğuna hele de inanmır? Meni narahat eleyen budur.
Mirehmed teeccüblendi:
− Hardan şübhelenecek ki?
Kamran mızıldandı:
− İşlerimiz o cür yaxşı gedirdi. Bu ziyanxor da peyda olmağa vaxt tapdı. Onu ele aradan götürmek lazımdır ki, başqa problem yaranmasın. – azacıq düşünüb elave etdi. - Bu gedeler de düz deyir, orda adam olanda maska ile de girseler, yene ağ olar.
Evvela, onlar da idmançılardır. Hem de ister-istemez çöle xeber çıxacaq.
Mirehmed karıxdı:
− Off, bezdim lap.
− Ne tez? – Kamran kinayeli güldü.
− Tapşıracam ki, pusqu qursunlar. Tek olan kimi yaxalasınlar.
Kamran fikirli-fikirli başını buladı:
− Bunu lap götürdük aradan, bes sonra?
− Ne sonra?
− Nolsun, başqası gelecek. İlqar hebsde olanın qatil olduğuna inanmır. O gün dedim ki, bele fırıldaqçı zabitler, xefiyyeler, Şerlok Holmslar hele çox sağmaq isteyecekler pulunu. Özünü de boş-boş şeylerle yolundan azdıracaqlar. Heresi eline bir zerrebin
alıb, düşecek dal-divara ki, iz axtarıram, iş görürem. Dedi, qardaş, nese üreyim rahat deyil. Bu işi axıracam aparacam. Deyir, maddi kömek lazım olsa, ele bilin borc verirsiniz.
Mirehmed esebleşdi:
− Ters oğlu ters!
Kamran onun deyinmesine ehemiyyet vermeden zengi basdı:
− Hamınız yanıma gelin!...
* * *
Maya el-üzünü yuyub, metbexe keçdi. Çay içib, evden çıxacaqdı. İrade xanım qızının saçını tumarladı:
− Axşamkı tapşırıqların hamısını yaza bildin?
− Yazdım.
− İndi hara gedirsen?
− Fizikaya...
İrade xanım gülümsedi:
− He... Axır gördüm müellimini. Pis adama, narahat adama oxşamır. Amma yaman kinlidir. Yeqin mehebbetden qırıqlığı var.
Maya teeccüble anasına baxdı:
− Onu kim deyir?
− Men. Sen dünenin uşağısan, amma men çox şey görmüşem .Ona göre de bilirem.
− Belke de

<< 1 ... 59 60 [61] 62 63 ... 101 >>