haradadı?Kimse onu maşının arxa oturacağında uzandırmışdı. Maya yerinde dikeldi.
− Hm, özünüze geldiniz? – müelliminin sesini eşitdi.Sükan arxasında eyleşen Rauf key-key nezerlerle etrafı süzen qıza baxdı.
− Ne baş verir? – Maya soruşdu. Amma, dolub durmuş, ağlamağa hazır bir sesle.
− Heç ne Maya, heç ne! Size noldu bele?
Maya özünü tamam dikeldib, eyleşdi. Dağılmış ipek saçlarını eli ile arxaya hamarlayıb, azacıq susdu.Tamamile özüne gelmişdi:
− Onlar kim idi?
Rauf qaşqabağını tökdü, yene başlandı da “mehkeme”. Gerek ele orda olaydı bu qız? Her şeyi korladığı azmış kimi...
− Dostlar idi. – kinayeli dedi.
Maya ani susub, eyni istehza ile soruşdu:
− Sizin bütün dostlarınız beledir?
Rauf dişini sıxdı:
− Bele nece?
− Bütün dostlarınız gelende evvelce xelvet onları pusursunuz, sonra çıxıb sakit danışırsınız, axırda da qefilden coşub qırırsınız biri-birinizi?
− Hemişe yox... – gülümsedi.
Maya duruxub, birden soruşdu:
− Meni hara aparırsınız?
− Xestexanaya aparırdım.
− Men yaxşıyam, lazım deyil.
− Artıq melumdur. Eve aparıram.
− Özüm gederem, narahat olmayın! - Maya acıqlandı.
Rauf ön güzgüde bu inadkar qızı süzdü:
− Bizim evi tanıyırsınız ki?
− Sizin evi? – teeccüble döndü.
− Daha hazırlığı evde keçecem. Lazım olsa deyerem zala gelersiniz.Evvelden demişdim axı, ola bilsin evde de keçdim.
Maya sınayıcı nezerlerini ona dikdi. Bu gün ne baş vermişdi çölde? O gülle sesi eşitdi. Emelli vuruşdular. Sonra da huşunu itirdi. Amma yox, bu olmamalı idi. Nese uyğun gelmir. Yaxşı, bes müellimde silah ne gezir? Yox eger silahdan qarşı teref ateş
açıbsa, onda Raufa niye heç ne olmayıb? Yeni ele-bele havaya ateş açıb, çıxıb gedibler? Axı bağırtı, qışqırtı eşitdi. Demeli, ateşi müellim açıb. O meni lap uşaq yerine qoyub. Deyir dostlar idi. Ve bütün bu hengameden sonra men huşumu itirirem ve yolda ayılıram. Üstelik de deyir ki, hazırlığı evde keçecek. Kimdir axı o? Quldur? Cani? Yoxsa onlara qarşı olan? Yaxşı, sen meni avam hesab ele, men de bilirem ne edecem.

<< 1 ... 65 66 [67] 68 69 ... 101 >>