kuncune atdi... Sonra ise ureyi dozmedi, yeniden mektubu goturub oxumaga bawladi… Bu defe o qeder kovreldi ki, goz yawlarini saxlaya bilmedi… O haqli idi…
Qapi astaca doyuldu ve Webnem otaga girdi.
We: Mira, yaxwisan?
Mira mektubu arxasinda gizledib, goz yawlari ile sakitce pichildadi.
Mi: BIlmirem…Mektubu oxuduqdan sonra Mira kechirdiyi hissleri sozlerle ifade ede bilmezdi. Her kese hirsli idi – yalanlarina, ikiuzluluyune gore Ruslana, insanlarin heyati ile oynadigina gore Elxana, hisslerinin arxasinda durmagi bacarmayan Rewada, … ailesine ve en esas da ozune. Mira her zaman ozunu agilli, uzaqgoren biri hesab edirdi, amma bir gor ne qeder sehve yol vermiwdi? Indi duwundukce sehvlerini bir-bir gorurdu. Axi neye gore Ruslan ona – yenice tanidigi yad bir insana oz heyatini xirdaliqlarina kimi daniwarken bu ona qeribe gelmemiwdi??? Indi deye bilerdi neye gore – chunki Mira Elxana qarwi o qeder qezebli idi ki, onun baresinde ewitdiyi her negativ fikri heqiqet kimi qebul etmeye hazir idi. Ne boyuk axmaqliq!!!
Hemin gun axwama yaxin Famil Xeyyamgilin evine geldi, qefil chixan iwlerle elaqedar artiq getmeli olduqlarini bildirdi ve Mirayla sagollawdi. Eger Mira seherki mektubun tesiri altinda qalmasaydi Famile layiq oldugu isti munasibeti gostere bilerdi. Amma indi sadece agizucu onlara “yaxwi yol” arzuladi ve ureyinin hech ozune de melum olmayan bir guwesinde Elxani gore bilmeyeceyi umidsizliyini bogmaga chaliwdi.
Bir neche gun sonra Terlan bey hamiya geri donmeli olduqlarini bildirdi. Bu xeber Mirani sevindirmese bele, rahatliq getirdi. Son gunlerde ne etdiyini, nece etdiyini hech ozu bele anlamirdi. Hech kime – Webneme bele hech ne deye bilmirdi. Odur ki, duwunurdu ki, eve donmek yaxwi fikirdir. Belece qonaqlar hazirlanib yola duwduler. Getmezden once Webnemle Mira bir-birlerine sarilib sagollawarken Xeyyam onlara yaxinlawdi ve Webnemin elinden tutdu.
Xe: Eziz Mirvari, umid edirem sevimli heyat yoldawimla qurdugumuz evliliyin ne qeder mohkem temel uzerinde

<< 1 ... 49 50 [51] 52 53 ... 89 >>