özünden de xeyli bedgüman idi. Danışığında
qeribe bir tezad vardı. Gah Murtuzun adından-sanından,
yüksek dairelerde hörmetinden, ailelerinin seadetinden
danışırdı, gah da xırda bir şey üstünde bextinden
şikayetlenerdi: "Ey, ay Süreyya, vallah, herden deyirem
neynirdim bu gözelliyi, bu ağlı, bu fiquranı? Bundansa allah
mene bir bext vereydi".
Otağın o başında Mürşüd Murtuza berk girişmişdi.
Mürşüdün bayaq Dadaşla tutmayan söhbeti indi Murtuzun
canına göre yağı kimi yayılırdı.
—Bildiz de, Murtuz Balayeviç, Mahmud İsrafiloviçi
zamministr qoydular.
—Sen ne danışırsan? Bes onun yerine kimi qoydular?
—Turab Qurbanoviçi.
—Yox eşi? Bes Turabın yerine?
—Turab Qurbanoviçin yerine Zakir Zülfüqaroviçi qoyublar.
Zakir Zülfüqaroviçin yerine de ele Mahmud İsrafiloviç gelib.
—Keçel Hesen, Hesen keçel?
—Nece? — deye Mürşüd irişdi, — lap düz deyirsiniz. Bir
balaca deyiş-düyüş olub. Yerlerini deyişibler.
İnzibati deyişiklikler Murtuzun da azarı idi. Özü de hemişe
bu deyişikliklerden narazı qalardı. "Filan yere filankesi
qoydular. Pah atonnan, gör dünyanın ne yeridir! Eşi, heç bele
şey olmamışdı..."
Onu da qeyd etmek lazımdır ki, istefaya çıxmış polkovnikin
menseb ehtirasları heç de sönmemişdi.
Süreyya:
—Buyurun süfrenin başına, — dedi.
Nemet başını sındırırdı. "Yaxşı, esas men Dadaşı
çağırmışam. Birinci defedir bize gelib. Amma di gel ilk badeni
Murtuzun yox, onun sağlığına qaldırsaq, Murtuz Balayeviç
mısmırığını sallayacaq. Alya xanımın qaşqabağı yernen
gedecek, Süreyya pörtecek, menim de günüm qaralacaq.
Amma o terefden de..."
130
Birden çıxış yolu tapdı. Dahiyane çıxış yolu... Caboş
demişken: qeşeng.
Badesine çaxır töküb ayağa qalxdı:
—Men teklif edirem, — dedi, — ilk badeni içek tamadanın
sağlığına. Murtuz Balayeviçin sağlığına. Onun ailesinin
sağlığına. Arzu edek ki, bu xudmani meclisimize esl serkerde
kimi rehberlik elesin.
Gülüşdüler.
Nemet:
"Bu bele, — deye düşündü. — Göz deymesin, bu bela da
sovuşdu".
Nemet Murtuzgilin

<< 1 ... 100 101 [102] 103 104 ... 460 >>