incimesinden yaman qorxurdu. Özü de
en pis o idi ki, Murtuzun neden, haçan ve ne sebebe incimesini
felek özü de gelse teyin ede bilmezdi. Görürsen adi bir söz, bir
zarafat ele böyük bir incikliye, kine-edavete sebeb olurdu ki,
Alyagilin ailesi aylarla küsü saxlayır, Bike xala ise evin içinde
Nemetin gününü göy esgiye bürüyürdü. Esed rehmete
gedenden beri Bike xalanın en istekli, en eziz kürekeni Murtuz
olmuşdu. Eyni zamanda o, Nemet üçün göz dağı idi. Beli, bele
bir fövqelade (yeni ele tez-tez olurdu ki, bir fövqeladeliyi de
qalmamışdı) hadise baş veren kimi Bike xala başlayırdı:
"Qızım sene deyirem, kürekenim sen eşit" prinsipiyle görürsen
Nemetin qulağının dibinde Süreyyayla danışırdı: "Getmişdim
bu gün Alyagile, Murtuzun qanı yaman qaradır, deyir, Bike, ne
edeb qalıb, ne erkan, dünenin lümeyi görürsen ele söz deyir,
qalırsan baxa-baxa, ne böyük tanıyan var, ne kiçik. Saçasaqqala
hörmet eleyen kimdir? Ele tutuquşu kimi bir-iki söz
ezberleyib, üç-dörd kitab oxuyurlar, ele bilirler dünyada
bunlardan alim adam yoxdur. Deyir, qoyaydılar onları menim
ixtiyarıma, vereydim ellerine lapatkanı, di qaz bu yeri, görüm
nece qazırsan tranşey, bu seninçün kitab oxumaq deyil, arvad
kimi kağız-kuğazla elleşib cızmaqara elemek de deyil". Bu
söhbetler onunla neticelenirdi ki, Süreyyanın tekidiyle Nemet
bahalı konyaklardan bir şüşe alıb, yanında da bir qutu şokolad
131
konfeti, gedirdi Murtuzgile, oturub içir, barışırdılar.
Murtuzun sesi Nemeti fikirlerinden ayırdı:
—Etimadınıza göre teşekkür edirem. — Nemet fikirleşdi ki,
ele bil seçicilerle görüşde nitq irad eleyir. — Men herbi
adamam, — boğazını arıtladı, — boş-boş danışmağı sevmirem.
Her şeyden evvel nizam-intizam, rus demişken, dissiplina
prevışe vseqo. Kime söz versem, gerek, artıq-eskik söz
danışmadan, durub, söz danışsın. Vessalam.
Nemete ele geldi ki, nitqini "emri icra edin. Gede bilersiniz"
sözleriyle qurtaracaq. Amma Murtuz "vessalam" kelmesinden
sonra qıvraq bir hereketle stula

<< 1 ... 101 102 [103] 104 105 ... 460 >>