Mamedoviçle özün oturub-durasan ki, bu
adamın nece adam olduğunu derk eleye bilesen lazımınca. Ele
bil onunçün deyibler ki, çelovek - eto zvuçit qordo.
Nemet fikirleşdi ki, göresen bu büllur qrafinin qiymeti
neçedir? Göresen Süreyyaya söz verse ki, lap bu qrafinin cüt
ekizinden tapıb alar, onda bu stolun üstündeki qrafini
Mürşüdün başına vurmaq olarmı? Yox, içindeki çaxır süfreye
töküler, qiyamet qopar. Ağ süfreden çaxır lekesi getmir, gerek
üstüne derhal duz sepesen. Amma onda da tamam temizlenmir.
Bes persol nece? Göresen persol lekeni tamam aparırmı?
Mürşüdün uzaqlaşmış sesi yene yaxınlaşdı:
—He, onu deyirem axı, men Dadaş Mamedoviçi çoxdan
tanıyıram, herçend o meni tanımırdı, biz balaca adamıq, hekim
babayıq. Ancaq, Dadaş Mamedoviç, bilirsiniz de, mesel var,
dağın dağa işi düşmez, adamın adama işi düşer. Mesel var:
arvadın pisdi, boşa getsin, he, arvad, sen qulağını yum görek
(ümumi gülüş), dişin ağrıyır, çek qurtar. İndi, allah elememiş,
şer demesen, xeyir gelmez. İşdi-şayed Dadaş Mamedoviç,
dişiniz ağrısa elese, bax bu leleşiniz qulluğunuzda hazır, haçan
isteseniz, nece diş isteseniz, seher, axşam, gece, bahar, yay, qış,
payız...
133
Nemet düşündü ki, bu, lütfkarlığın en yeni ve orijinal
formalarındandır: dişin ağrısın, getir çekim.
Mürşüd qedehini Dadaşa teref uzatdı:
—Sağ olun, Dadaş Mamedoviç, sizin sağlığınıza.
—Sağ ol, eziz olasan, çox sağ olun, hamınız, sağ olun.
Sonra növbeyle, Cabbargilin, Mürşüdgilin, Nemetgilin
sağlığına içdiler. Allahverdisi arvadlara, uşaqlara. Ayrıca Bike
xalanın sağlığına içdiler, dediler ki, yemekler qiyametdir.
Sonra Nemet durdu:
—İçek tamadanın sağlığına, — dedi. Uzun-uzadı ne ise
danışdı. Ne danışdığını özü de bilmirdi. Birce fikrinde onu
tutmuşdu ki, mümkün qeder temteraqlı danışsın. "İnsanlıq,
vüset, zeka, istiqbal, hüner, müzeffer...". Lap qafiye çıxdı.
İstedi "eser" de elave etsin, ancaq qorxdu.
Alya:
—Besdir, sen allah, ay Nemet, — dedi, — bu oldu lap kult
liçnosti.
Murtuz bir

<< 1 ... 103 104 [105] 106 107 ... 460 >>