qoxu, tam, ya okeanın
töremelerine — balıqlarla, yosunlarlamı? Kim bilir... Amma bu
ağlasığmaz dehşetli isti — adamın sanki bedenini eridib
paltarına yapışdıran bu isti de Afrika idi, şirinteher iy-dad da
Afrika idi, aeroportda ilkin gördükleri adamlar da —
göyümtüle çalan zil qara benizli zenciler de...
Adamı çaşdıran tebiet menzereleriydi. Bezen, illah da
axşamçağı, ala-toranlıqda adamsız saheler — ağaclar, otlar, yol
Abşeron peyzajlarını andırırdı. Uzaqdan lepelerin uğultusu ve
cırcıramaların sesi gelirdi, fikirlere dalıb yolla gedirdin ve
birden diksinirdin: bele tanış "Abşeron yoluyla" uzun Afrika
paltarı geymiş qıvrımsaç zenci qadınları addımlayırdılar.
Qıvırcıq saçları qısa-qısa hörüklere hörülüb, başlarında iri
emmameye benzer bir sarıq. Bu qeder tanış menzerenin, bele
tanış seslerin fonunda tamam başqa bir xalqın, başqa irqin,
başqa dünyanın adamlarını görmek zehni sarsıdırdı...
Otelin qabağında okean sahili de qeribe tesir bağışlayırdı:
bütün çimerlik boyu bir-birinden müeyyen mesafelerde direkler
basdırılmışdı. Uzaqdan qebiristanlığa oxşayırdı bura. Eyni
boylu-biçimli esger mezarlarına... Kimleri basdırıblar bu
154
çimerlikde — denizde batanlarımı? Yox, bu direkler serhed
direkleriydi — çimerliyin ayrı-ayrı saheleri "Enqor" otelinin
ayrı-ayrı nömrelerine mensub idi: bu nömrelerin sakinlerine...
Sahil qarış-qarış parçalanmış, bölünmüş, paylanmışdı, okean
ise serhedsiz, azad idi...
Üç gün qaldılar Dakarda, Atlantik okeanında çimdiler,
şeheri dolaşdılar, — uca, ağappaq binaları, qamışla samandan
quraşdırılmış komaları gördüler, Kermel bazarını ve esrlerden
beri qolu bağlı qulların zindanı olan Qore adasını gezdiler...
Sabah ise geri, vetene qayıtmalıydılar.
Zaur: "Vallah, sağ olsun anam, — deye düşünürdü, — axı,
bu seyahete çıxmağımızı o tekid eledi. "Sonra oğul-uşaq
basacaq sizi, macalınız olmayacaq bele-bele seyahetlere, ne
qeder cavansız, eliz-qoluz bağlı deyil, gedin gezin de"... Anası
düz deyirdi, — bele seyahet

<< 1 ... 120 121 [122] 123 124 ... 460 >>