başqa
bir qoxu, Tehminenin rayihesi de qalır hele. İndice canını
qurtardığı yuxu girdabının cazibesi qelbini limhelim
doldurmuşdu, amma Zaur bilirdi ki, xilas olmalıdır bu
hisslerden; rahat, dinc yaşamaqçün bütün bunları biryolluq
özünden iraq elemelidir ve bu geceni de sakit başa vurmaq
isteyirse, indice durub geyinmelidir, nömreden çıxıb aşağı
düşmelidir, fikirlerini yayındırıb, düşüncelerin yönünü deyişib,
sonra qayıtmalıdır otağına. Yalnız bundan sonra sakit uzanıb
yata bilerdi.
Qaranlıqda ayaqqabılarını axtararken Firengiz sese oyandı.
Bir şey demedi, amma nefesinin deyişmesinden Zaur arvadının
ayıldığını bildi.
Zaur:
—Nedense yata bilmirem, — dedi, — çıxıb bir az okeanın
qırağında gezmek isteyirem.
Firengizden ses çıxmadı. Ne he, ne yox. Zaur düşünürdü ki,
eyni terzde "isteyirem gedib özümü denize atam" — deye de
bilerdim ve yene de Firengiz etirazını bildirmezdi... Bezen
159
Zaura ele gelirdi ki, Firengiz laldır. Bezen tanış-bilişler
deyende ki, hele heç bir vaxt Firengizin sesini eşitmeyibler,
Zaur fikre gedirdi: o özü haçan eşidib arvadının sesini? Ne ise
yadına sala bilmir. Ancaq ayrı-ayrı sözler... — he, yox. —
Gedek — he, qalaq — yox. Yataq — he, duraq — yox... ya da
eksine... he, yox, vessalam...
Zaur cekmelerini, şalvar-köyneyini geyinib nömreden
çıxdı... Düymeni basdı, lift geldi. Lifti idare eden oğlan —
otelin xidmet paltarını geymiş balaca zenci Zauru görüb
gülümsündü, fransızca ne ise dedi. Zaur da başını yelleye-
yelleye gülümsündü, amma oğlanın ne istediyini başa düşmedi:
belke pul isteyirdi ondan, yaxud xoş geceler arzulayırdı, ya
saatı soruşurdu, ya liftin yavaş getmesinden şikayetlenirdi?
Kim bilir?
Gecenin bu vaxtında okeanın sahili bomboş idi... Eslinde
okeana da, denize de baxanda onların ucu-bucağı görünmür,
amma birbaşa teessürata beynin melumatı elave olunanda,
okeanın hüdudsuzluğu adama daha müdhiş, daha efsanevi
görünürdü.
Sahile yaxın yerlerde, lepedöyende otelin çimerlik
çıraqlarının

<< 1 ... 125 126 [127] 128 129 ... 460 >>