da, onların sedeqelerinden imtina etmirdi, eksine,
ele bil daxilinde valideynlerine qarşı bir növ ifrat, temennaçılıq
hissi oyanırdı: müxtelif şekillerde, müxtelif behanelerle
valideynlerinden ele hey bir şey çekib qoparmaq isteyirdi.
Valideynlerinden deyende — anası evdar qadındı, atası idi
qazanan, amma atasına birbaşa müraciet etmeye cesareti
çatmırdı, atasıyla aralarında müeyyen perde saxlanırdı, odur ki,
teleblerini, isteklerini anasının vasiteçiliyi ile edirdi: "palto,
kostyum, almaq isteyirem", "seferim var" ve saire sebebler
getirirdi. Bezen üreyinin sözünü zarafata salıb deyirdi:
"kiminçün saxlayırsız bu pulları, bilmirem, tek birce balanıza
da xerclemeyende kime xercleyeceksiniz professorun vardövletini?"

Her isteyine, her arzusuna emel olunurdu Zaurun ve
qeribedir — valideynlerinin oğullarına qarşı bu sexaveti, bu
eliaçıqlığı oğullarında minnetdarlıq hissi oyatmırdı, olsa-olsa
içi istehza qarışıq memnun bir tebessüm qonurdu dodaqlarına...
O illerde Zaur su perisine oxşayan sarışın saçlı Tanya adlı
bir qızla gezirdi. Tanya idmançı idi, yelkenli qayıqları sürmek
üzre çempion idi. Melum deyil ki, hansı yollarla Zaurun anası
oğlunun kiminle gezdiyini iyleyib-çüyleyib bilirdi. Bu elaqe
heç üreyinden deyildi Ziver xanımın ve nedense hemişe o qız
haqqında cem halında danışardı:
—Yene senin Tanka-mankaların zeng elemişdi...
Tanka-manka hemin o Tanya adlı qız idi, hemin o su
perisine oxşayan qayıq çempionu. Ve hemin o su perisine
oxşayan sarışın qayıqçı qız günlerin bir gününde ata-anasıyla
Lvova köçdü ve Zaurun heyatından hemişelik qeyb oldu... Zaur
az-az xatırlardı onu, her defe xatırlayanda ele bil yaddaşına ilıq
bir bahar mehi esirdi — uzun sarı saçları islanmış Tanyanı
gözleri qarşısına getiren kimi derhal xeyalında denizin sonsuz
maviliyi — qızın gözleri rengdeydi bu mavilik —bir de
dalğaları yarıb aşan iri ağ yelkenli qayıqlar canlanırdı.
Zaurun atası, geoloji-mineraloji elmler doktoru, professor
177
Mecid Zeynallı ne

<< 1 ... 140 141 [142] 143 144 ... 460 >>