qazanmışdısa öz elinin zehmetile, uzun ve
çetin heyat mübarizelerinde qazanmışdı. 30-cu illerde ucqar bir
dağ kendinden Bakıya gelende Mecid Zeynallının yamaqlı
çekmesi, birce dest boz şalvar-köyneyi ve şalvarının cibinde
cemi-cümletanı üçce manat pulu vardı... Mecid medenlerde
qara fehle işledi, vağzalda hambal işledi, hetta bir müddet
yemekxanada aşpaz kömekçisi işledi. Rabfakın axşam
şöbesinde tehsil aldı. Xüsusi bir qabiliyyete malik olmasa da
zehmetseverlik, yuxusuz geceler, inad gücüne universitete
daxil oldu, oranı ela qiymetle bitirib Leninqrada aspiranturaya
getdi... 1936-cı ilde Leninqradda dissertasiya müdafie eledi,
elmler namizedi oldu. Bakıya qayıtdı ve ele hemin il işe
düzeldiyi institutun makinaçısı Ziverle evlendi... Zivergilin
Dağlı mehellesinde dede-baba evleri vardı. İkimertebeli evin
ikinci mertebesini kiraye vererdiler, birinci mertebesindeki iki
otaqda ise Ziverin anası ve bacılarıyla bir yerde Mecidle Ziver
düz bir il yaşadılar. Bir il sonra Mecidgil şeherin merkezinde
azad olunmuş menzillerden birine köçdüler, sonralar
qonşularındakı iki otağı da öz menzillerine qatdılar ve
indiyecen de burada yaşayırdılar...
Qırxıncı ilin sentyabrında Zaur dünyaya geldi...
Dava düşdü ve topçu-zabit Mecid Zeynallı Sevastopolda
yaralandı, qospitaldan sonra tecili Bakıya çağrıldı ve bir deste
geoloqla bir yerde İrana gönderildi. Davanın axırınacan İranda
qaldı. İrandan getirdiyi şeyler içinde Zaurun en çox yadında
qalan laklı çekmeler ve elvan şokolad qutuları idi... Davadan
sonra Mecid Zeynallı doktorluq müdafie eledi, kafedra müdiri
teyin olundu ve Qırmızı Emek Bayrağı ordeni aldı.
Tehminenin falında bir şey heqiqet idi: yaşa dolduqca Zaur,
doğrudan da, yumşalırdı, mülayimleşirdi. Evvela,
valideynlerine qarşı mehribanlaşmışdı. Ele bil münasibeti daha
temennasız olmuşdu. Doğrudur, yene de herden-birden
anasına: "yaxşı, bir elivizi cibivize atın görek, — deyirdi, —
professorun pulları kif atıb", amma indi ata-anasından pulu

<< 1 ... 141 142 [143] 144 145 ... 460 >>