müddetdi tanışdılar. Amma bele etmek
istemirdi: evvela, ona göre ki, ümumiyyetle, Tehminenin eriyle
danışmaq heç üreyinden deyildi. İkincisi, belke Manafın
qulağına da bir şey çatıb, hem de Manafın yanında Tehmine
nece ona izahat verecekdi — Spartakla "dostluq" eleyib, ya
yox? Bütün bu fikirleri beyninde dolaşdıra-dolaşdıra şeheri
gezirdi ve gezdikce de ele bil sakitleşirdi. Lap tutalım Dadaş,
ya ele Spartak Tehminenin adamı olub? Mene ne? Neyimdi
menim Tehmine? Arvadım, qızım, bacım? Tamam özge bir
adamdır. Gözeldir, cazibelidir, meni de celb edir, çekir. Çox
gözel, men ki, niyyetime çatdım, yaxınlığımız oldu onunla...
Xoş deqiqeler, saatlar keçirdik... İndi de, özünün dediyi kimi,
184
ayrılmalıyıq. Çox eceb... Daha iztirab keçirmek, qısqanmaq
niye?.. Neyimdir menim?.. heç neyim... Onun qeyretini menmi
çekmeliyem?.. Hem de bütün bu elaqeleri — eger doğrudan da
olubsa bu elaqeler — bizim münasibetlerimizden qabaq olub...
Mene ne? Doğrudur, Tehminenin mehz Spartakla olması fikri
Zaurun tepesinden tüstü çıxarırdı. Kim olur-olsun, Spartak
olmasın. Spartakı görmeye gözü yox idi. Hele uşaq
yaşlarından, heyetde bir yerde oynadıqları, dalaşdıqları
vaxtlardan Spartakdan zehlesi gedirdi. Spartak satqın idi,
daima onları satırdı, hem de qorxaq idi. Zaur uşaqlıqda o qeder
ezişdirmişdi ki, Spartakı. Alya xanım, elbette ki, yalan danışır:
Tehmine, dünya gözeli Tehmine Spartak kimi bir deyyusla
"dostluq"mu ede biler?.. Elbette ki, Spartak Tehmineye heç
yaxın da düşe bilmeyib ve mehz buna göre de ağzını allah
yoluna qoyub artıq-eskik danışmağa başlayıb. Başqa seviyyede
Dadaş da bu cür davranmırdımı? Tehmine özü Zauru başa
salmışdı ki, Dadaş nece edir bunu ve ne sebebden edir? İndi de
Spartak? Yeqin söz düşseydi, Tehmine Spartak meselesini de
deqiq-dürüst izah ederdi Zaura. Zaurun da üreyinde heç bir
şekk-şübhe qalmazdı...
Axırıncı defe 12-nin yarısında zeng eledi, yene de Manafın
sesini eşidib desteyi asdı... Eve dönerken düşünürdü:

<< 1 ... 147 148 [149] 150 151 ... 460 >>