meselelere
yayınırdı... İndi ise o yalnız Dadaş haqqında fikirleşirdi —
gündüz eledikleri söhbet haqqında...
Dadaşın sifetini gözleri qarşısında döne-döne canlandırır,
ona get-gede daha artıq nifret ederek, hey söyürdü kişini:
"Adam satan köpekoğlu... Gör bir ne ağızdolusu danışırdı:
"onunçün heç tefavütü yoxdur, — alverçiler, baza müdirleri..."
Yaxşı, madam ki, heç tefavütü yoxdur, seni niye mağmın
qoyub? Yeddi hendeverine buraxmayıb, odur ki, bele
salveylenmiş küçük kimi zingildeyirsen de. Ağzıgöyçeklik
eleyib, özgenin üstüne min çirkab atırsan!"
Amma en dehşetlisi o idi ki Zaur yüz faiz emin ola bilmirdi:
doğrudanmı Dadaşın atdığı çirkab ancaq onun öz uydurmalarıdır,
real gerçeklik deyil? O, Tehmine haqqında Dadaşın sözlerinden
tecrid olunaraq düşünmek isteyirdi ve heç bir şey müeyyenleşdire
bilmirdi. Ele bil iki Tehmine vardı — biri Zaurla görüşlerde
mövcud olan Tehmine — Zaur onun her sözüne inanmağa hazır
idi — biri de başqa, Zaura yad, Zaurun tanımadığı, amma bir çox
adamların fikrinde, dilinde, tesvirinde mövcud olan Tehmine...
Hansı Tehmine daha real, daha heqiqi idi? Belke ele ikisi de. Biri
esl Tehmine... biri de onu yamanlayanların, onu istemeyenlerin öz
tesevvürlerinde, xeyallarında yaratdıqları, bezedikleri Tehmine...
Axı onu bezeyen, onun haqqında olmazın iftiralar uyduranların
özleri de Tehmineye bigane deyildiler — kesirdiler ondan, ya
nifret edirdiler ona, ya kimese qısqanırdılar Tehmineni, ya paxıllıq
edirdiler, ya hayıf çıxmaq isteyirdiler. Onun gözelliyinin
tamarzısında olanların çoxusu ise eslinde isteyine çatmayıb, heç
olmasa uzun dilleriyle, bayağı söhbetleriyle, müfessel tesvirleriyle
qurdlarını öldürmek isteyirdiler.
191
...Ve bütün bu şeyler haqqında fikirleşdikce Tehmineye
zeng elemek hevesi get-gede sönüb gedirdi. Hele dünen bu
zengin bir menası vardısa, bu gün, Dadaşla söhbetden sonra
tamam yersiz bir iş olardı. Zeng eleyib ne barede soruşacaqdı?
Spartak barede, ya o televiziya rejissoru barede?

<< 1 ... 153 154 [155] 156 157 ... 460 >>