nazik
yoğrulmasından, qoz-fındığın narın ezilib şekerle
qarışdırılmasından, paxlavaya vurulacaq edviyyatın
miqdarından danışırdılar. Sabahkı meclisden, qonaqlardan
danışırdılar — kim paxlavanı, şekerburanı daha çox sevir,
kimin hansı tortdan, hansı piroqdan, hansı pirojnadan daha çox
xoşu gelir, hansı kişi delisidir şirniyyatın, hansı qadına heç bir
şey beyendirmek olmur, halbuki keçen sefer öz evlerinde
aşının qazmağı yanıb kösöy olmuşdu... Olanda olur da, ay
Ziver bacı, işdi, düşmeknendi de. Orası da eledir e, ay Sitare,
doğrudan, böyük meclis yola salmaq zor işdir, adamın lap
keleyi kesilir, elden düşürsen, amma bir yana baxanda birce
balavın meclisinde de qoluvu çırmalamayıb zehmet çekmesen,
bes ne vaxt çekeceksen... Elbette, ay Ziver bacı, maşallah, allah
saxlasın, bele oğul böyütmüsen, indi gerek her eziyyetine de
dözesen. Bes nece, ay Sitare, onun boyuna qurban olum,
qızıldır onun xasiyyeti, ipek kimi yumşaqdır, üreyi de ele
temizdir, ele temizdir, sanasan şüşedir, odur ki, xetereliyem de,
ay Sitare, bu cür ki temiz uşaqdır, üreyi şüşe kimi safdır, her
şeye, her söze, hamıya inanandır, ele qorxuram ki, keçsin bir
afetin cengine, sap kimi dolasın barmağına balamı. Eh, ay
196
Ziver bacı, ağzıvı xeyirliye aç, dünya begem derebeylikdirzaddır,
ne danışırsan, Zaur ele aciz-avara deyil, deme, maşallah
ağıllı-merifetli oğlandır, her şeyin yerin bilendir, üreyine-zada
salma, sen allah, vaxsey, vaxsey, piroq yandı, başımız söhbete
qarışdı...
...Ve bu vaxt telefon zeng çaldı. Zaur yerinden sıçradı, —bu
vaxt ancaq ona zeng eleye bilerdiler: kim ola? Desteyi qaldırdı:
—Allo!
Desteye qarmaqarışıq sesler doldu, — açıq havadan zeng
olunmuşdu — küçeydimi, meydandımı — müxtelif henirtiler
gelirdi, sonra bu henirtilerin içinden uzaq bir ses duruldu, aydın
eşidildi, Zaur derhal bu sesi tanıdı.
—Menem, Zaurik, — dedi Tehmine. — Bağışla ki, bele gec
zeng eleyirem... Danışa bilirsen?
—Elbette.
—Bütün günü sene zeng elemek isteyirdim, amma

<< 1 ... 158 159 [160] 161 162 ... 460 >>