lap Tehminenin
yanındadır, telefonun böyründe, Tehminenin Zaurla söhbetini
dinleyir. Metbexden anasıyla Sitare Zaurun söhbetini dinleyen
kimi...
Tehminenin bu gece zengi Zaurun üreyini müxtelif
qatmaqarışıq hisslerle doldurmuşdu, — açıq teyyare
meydanının nefes genişliyi, teyyarenin qalxacağı göylerin
ulduzlu qaranlığı vardı bu telefon zenginde. Tehminenin sesi,
nevazişi, ona — Zaura diqqeti vardı... Amma bir de Zaura
yabançı olan özge sevinci vardı, uzaq sefer ferehi — başqa
heyat, yeni tanışlıqlar, münasibetler kelefi vardı ve bütün
bunlar Tehminenin yeni işi, yeni heyatı idi. — Zaurun
gözünden iraq, ömründen uzaq olan yad bir dünyadan gelirdi
bu soraqlar...
—Salamat qal, Zaurik, bol-bol seadet arzulayıram sene...
198
—Sene de yaxşı yol, — dedi Zaur. — Neçe vaxta gedirsen?
—Üç günlüye, — dedi, sükut çökdü, görünür bu sükut
erzinde götür-qoy edirmiş: desin, demesin, nehayet, qerara
gelib yavaş sesle (doğrudanmı göresen yanında kimse vardı,
ona göre yavaşdan dedi bunu) — pıçıltıyla elave etdi: — Sen
de uç gel Moskvaya, Zaurik... Yaxşı, men qaçdım, helelik...
Sonra destekden kesik-kesik siqnallar eşidildi. Zaur
Tehminenin son teklifi baresinde düşünürdü: doğrudanmı
Tehmine bu sözleri dedi — son görüşlerinde "daha
ayrılmalıyıqU qerarını verenden sonra, onların idaresinden,
Dadaşın leng işleyen şöbesinden çıxıb hay-küylü, esebi, daim
hereketde ve telesmede olan televiziya dünyasına düşenden
sonra, teze dostları-tanışlarıyla bir yerde Moskvaya uçarken,
mehz ona, Zaura teklif eledi ki, dalınca gelsin... Yox Zaur
yanılmırdı, ele-belece demişdi Tehmine:
—Zaurik, uç gel Moskvaya...
—Kim idi o? — metbexden anasının sesi geldi.
— Heç, — dedi. — Bir tanışım idi.
Beşinci fesil
Degildim men sene mail, sen etdin eqlimi
zail.
Mene ten eyleyen qafil seni görcek
utanmazmı?
Zaurun teqribi hesablamalarına göre Bakıda, Azerbaycan
respublikasının başqa şeher, kend, şeher ve kendtipli
qesebelerinde onların yetmiş yeddi nefer qohumu

<< 1 ... 160 161 [162] 163 164 ... 460 >>