yanaqları
qıpqırmızı alışıb yanırdı. Zaur fikirleşirdi ki, doğrudan da, çox
gözel qızdır Firengiz ve ele bil onun susub dinmemeyini
qavrayır, sükutunu eşidirdi. Firengizin sükutu yeqin ki, Zaur
203
haqqında, onunla quracağı gelecek xoşbext aile heyatı
haqqında tesevvürlerle dolu idi — ola bilmez ki, bütün bu
xeyalları Alya xanım yavaş-yavaş, altdan-altdan qızına telqin
elemesin. Sesler bir-birine qarışırdı, amma ayrı-ayrı cümlelere
diqqet etsen, kimin ne danışdığını teyin etmek olardı.
—Eşi, menim ştabımda idi, elaltım idi, şunu götür, şunu
qoy, indi bir gör ne ağız behem eleyib, küçede görende adamzad
tanımır. — Murtuz deyirdi bunu...
—Keçen il Londondan qayıdanda Varşava qebul elemedi,
Praqaya uçmalı olduq, men idim, professor Speranski idi. —
Behram Zeynallı deyirdi bunu...
—Apardı meni sklada, mama, dedi, seç hansın beyenirsen,
vallah, Rüxsare xanım, ne gizledim, gözüm dörd oldu, day
könlün ne isteyir — ne reng, ne fason, ne biçimde — hamısı
var. — Alya deyirdi bunu. Hemişeki kimi oğlu Spartakın
şücaetinden basıb-kesirdi. Spartak haçansa onu cürbecür qıt
mallarla ağzınacan dolu olan qeyri-adi anbara aparıbmış, — bu
ehvalatı Alya xanım azı bir on defe danışıb Ziver xanıma ve
Ziver xanım da azı bir yeddi defe Zaura. Spartak Alya xanımın
sevimli mövzusu idi, amma yegane mövzusu deyildi. Spartak
mövzusundan başqa iki daimi mövzusu da var idi — eri
Murtuzun xidmeti ve qızı Firengizin ismeti…
—Lazım gelse men elmi katible de danışa bilerem, menim
xetrimi çox isteyir, teşkil ederik bizde müdafieye buraxarlar. —
Bunu Cabbar deyirdi ve Zaur da:
—Beli, beli, elbette, — deyirdi ona.
Ziver xanım metbexden otağa geldi:
—Ay Zaur, — dedi, — qonaqlarımız darıxmır ki, belke
televizoru qurasan...
Zaur televizoru qurdu ve bir azdan sonra qonaqların canlı
seslerine televizorun sesi de elave olundu. İdman şerhçisi:
—Voleybolçu qızlarımız inadla mübarize aparıb layiqli
qelebe qazandılar, — deyirdi...
Behram Zeynallı:
204
—Praqada da

<< 1 ... 165 166 [167] 168 169 ... 460 >>