Mecid.
—Yox, madam ki, menim boynuma qoyduz tamadalığı,
sözüme qulaq asın. Zaurun sağlığına içek, — dedi Behram.
—Sağ ol, Zaur, — dedi Şahin.
—Sağ ol, bala, — dedi Ziver.
—Sağ ol, — dedi Mecid.
—Sağ olun, Zaur, — dediler. Rüxsare xanım, Alya xanım,
Tahire xanım... Firengiz heç ne demedi...
—Sizin sağlığınıza, Zaur, — dedi Cabbar.
—Dobrıy veçer, doroqie telezriteli, — dedi Tehmine.
Zaur diksinib televizora teref çevrildi... Hamı qedehlerini
Zaura teref uzatmışdı, hamı qedehlerini bir-birine vururdu "sağ
olun, sağ olun" deyib içirdi. Zaur ise ele bil bütün meclisi
duman içinde görürdü ve bu dumanın içinde birce sifet durulub
aydın seçilirdi — Tehminenin sifeti, bu hay-küyde birce ses
aydın eşidilirdi — Tehminenin sesi:
—Mı naçinaem proqrammu azerbaydjanskoqo televidenie.
Mı privezli Vam iz naşeqo solneçnoqo Baku...
Zaur artıq sözlerin de ferqine varmırdı. Tehminenin ne
danışdığını da emelli-başlı qavramırdı, yalnız sesinin ahengini
dinleyir ve dodaqlarına qonmuş xefif tebessümü görürdü...
Tehmine otaqdakıların da diqqetini çekmişdi:
206
—Buna baxın, Moskvadan verirler, bizim Bakı verilişidir.
—He qezetde yazmışdılar da...
—Bu kimdir, teze diktordur?
—He de, nedi onun adı?
Alya xanım quru bir terzde:
—Tehmine, — dedi, — indi de diktor olub...
Murtuz:
—Bu ki, hemin o arvaddır, bizim...
—He, he, — deye Alya erinin sözünü kesdi ve Zaur bilirdi
ki, kesmeseydi Murtuz Balayeviç Spartakın adını çekecekdi.
Tehmine danışırdı, gülümsünürdü, milyon-milyon
tamaşaçıya gülümsünürdü, tek birce Zaura gülümsündüyü
kimi, plyajda, maşının içinde, Murtuzovların bağlarında
gülümsündüyü kimi...
Otaqda ise hamı bir ağızdan Tehminenin geyimini, sirsifetini,
durub-oturmasını, bütün heyatını müzakire edirdi.
Kişiler dodaqaltı qımışırdılar, qadınlar paltarına, saçının
burumuna ağız büzürdüler, bir-birlerinin qulaqlarına eyilib ne
ise pıçıldaşırdılar ve yeni melumat almış her adam "vay, vay,
vay" deye mezemmetle başını bulayırdı... Kimse dedi

<< 1 ... 167 168 [169] 170 171 ... 460 >>