başladı.
Nemetin başına qeribe bir fikir geldi: "Trolleybus müeyyen
marşrutla gedir. Yolundan çıxa bilmez. Bir balaca yolundan
sapsa, "buynuzları" hava telinden çıxar. Trolleybus
hereketsizleşib qalar. Tramvay da sabit, deyişmez yol üzre
hereket edir. Relsinden çıxsa qezadır. Yaxşı, bes bu minik, bax
bu marşrut avtobusu adlanan salxaq araba niye her gün, her
saat eyni yolla gedir, her gün bazarın, poçtun, bankın, kinonun,
hamamın, dellekxananın qabağından keçir? Axı o, hansı yolla
istese gede biler, hansı küçeye kefi gelse burula biler?!
Ağzında "marşrutlu avtobus" deyirsen. Onun taleyi daha
mürekkebdir. Trolleybus ve tramvayın yolunu deyişmesine
texniki engeller mane olur. Avtobus ise menevi qadağaların
24
esiridir. Onun qadağası daxildendir, qebul olunmuş qaydaqanunlardan,
razılaşdırılmış, tesdiqlenmiş hereket cedvelinden
asılıdır. O, bu cedveli, bu bir defe qebul olunmuş qaydaqanunları
poza bilmez, yolunu aza bilmez. Pozsa, azsa... Beh,
beh, lap şer çıxdı ki..."
Nemet düşündü ki, doğrudan da bu barede felsefi şer
yazmaq olardı. Adı da "Qiyam etmiş avtobus" ve yaxud
"Qiyamçı avtobus!"
On bir yaşında olanda Nemet şer yazmışdı. Birce son
misraları yadındaydı:
Stalin rehberimizdir,
Qelebe de bizimdir.
Dayısına oxudu. Dayısı dedi ki, bala, sen niye şer yazırsan?
Meşhur adam olmaq isteyirsen? He, onda bil ki, Ehmed
Namazovun oğlu isteyir lap İlyas Nizami olsun, onu üze
çıxmağa qoymazlar. Şair olub daldeyde daldalanmaq neyine
gerekdir? Ondansa sal başını aşağı, dersini oxu, belke axırın bir
yana çıxdı.
Amma Nemet bir müddet yene yazdı. On üç-on dörd
yaşınacan. Xelvet yazdı, heç kese göstermedi.
Dadaş:
—Yerin melum, — dedi, — bu saat sporumuz düşmüşdü.
Nemet:
—Her vaxtınız xeyir, — dedi, — neden spor eleyirdiniz ki?
Qapının yanında oturmuş cürübbez Yehya cır sesle çığırdı:
—Dadaş müellimle merc çekmişem ki, sabah Xusainov
oynamayacaq.
Nemet dinib-danışmadan "Futbol" qezetinin bir nüsxesini
Dadaşın masasının üstüne

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 ... 460 >>