qoydu.
—Burda komandaların terkibini veribler, — dedi.
Derhal bütün otaqdakılar fırtınanın eydiyi geminin
göyertesindeymişler kimi bir terefe — Dadaşın masası terefe
axışdılar.
Dadaş bir qeder suçlu hereketle qezeti açdı.
25
—Hanı?
Nemet yerini tapdı:
—Budey.
—Aha, Kavazaşvili, Voronin...
İri gövdeli kişi quş kimi yerinde atıldı:
—Budur bax, Xusainov, he, gördün, yaxşı bax, he neden
merc çekmişdik? — Kişinin sevinci yere-göye sığmırdı. Onun
ferehi, ses—küyü otağı qüdretli radiostansiya efiri dolduran
kimi doldurmuşdu. — Eşi, sen yeni bele ağız behem elemisen
ki, menimle futboldan merc çekirsen?
Otaqda bir mereke, bir ses-küy qopdu, gel göresen? Dadaşın
qelebesi bütün şöbenin tentenesine çevrildi. Yehya ele bil bir
az da cürübbezleşdi, büzüşdü. Burnunun altında mızıldanmağa
başladı. Dadaşın sesi gur-gur guruldayırdı.
—Eşi, deyirem iki oyundu onu buraxmırlar, sabahkı görüşe
saxlayırlar, deyir yox, xestedir, ayağı zedelenib. Eşi, men
bilirem axı...
Qurban:
—Gerek interese merc çekeydiniz, — dedi.
Cümşüd:
—He, düz deyir, interessiz lezzeti yoxdur, — dedi.
Şöbelerinde altı iş stolu qoyulmuşdu. Stollardan birinin açıq
terefi qezetlerle örtülmüşdü. Bu, Tehminenin stolu idi. Şöbenin
qalan işçileri kişilerdi. Qurbandan başqa hamısı futbol cefakeşi
idi. Tehminenin de eri Manaf cefakeş idi. Manaf futbola da
Dadaşgille gederdi, stadionda abonement yerleri yan-yana idi.
16-cı sektor, 31-ci sıra. Dalbadal: Dadaş, Nemet, Manaf,
Yehya, Cümşüd.
İndi Nemete qeribe gelirdi ki, neşriyyata işe girmezden
evvel, o, futbol azarkeşi deyildi. Uşaqlıqda özü dalanlarında
çox oynamışdı, amma böyüyenden sonra biganeleşmişdi, ilde,
ayda bir defe futbola ya gedeydi, ya getmeyeydi. Dadaş başda
olmaqla şöbelerinin futbol azarı ona da yoluxdu. İndi o da en
aktiv cefakeşlerden olmuşdu. İndi özü de başa düşe bilmirdi ki,
26
bir vaxtlar futbol kimi bir gözelliye nece bigane qala bilirmiş?
İndi oyunun öz lezzetinden başqa, onun bütün dem-desgahı da
Nemete

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 460 >>