xeber verecek".
Gözü divara sataşdı. Divarda tambul bir qız uşağının şekli
asılmışdı. Qıvırcıq saçları, çehrayı, gödek, qırçınlı paltarı vardı.
Yanaqlarından qan damırdı. Şeklin altında: "Ata,
Kislovodskdan mene sesli mektub yaz" sözleri yazılmışdı.
Nemet "Pyataçokun" hündür yerinden üç neferin ona teref
geldiyini gördü. Biri böyük qızı idi, qızı ona yanaşıb:
—Ata, mene maqnitofon al, — dedi.
İkincisi anası idi. Nemet onun üzünün cizgilerini ayıra
bilmirdi. Amma bilirdi ki, anasıdır.
Üçüncüsü Süreyya idi — Nemetin arvadı.
Süreyya saatı soruşdu.
Nemet iri küçe saatına baxıb:
—Üç tamam, — dedi.
Arvadının sesi lap yaxından eşidildi:
—Ay Nemet, oyan görek! Saatı soruşuram.
Nemet gözlerini açdı.
—Ne?
—Deyirem saat neçedir? Menim saatım yatıb.
Nemet qol saatına baxdı.
—Doqquza iyirmi deqiqe qalıb, — dedi.
—Sen allah, dur get çörek al. Çöreyimiz qurtarıb.
—Yaxşı, bu saat. Beş deqiqeden sonra.
Gözlerini ovxaladı. Divara teref çevrildi.
—"Taldı—Kurqan, Alagöl, Manançı".
Bir ile yaxın idi ki, Nemet iş otağını böyük qızına verib
onun yerine keçmişdi. Ancaq vaxtı ile qızının çarpayının
yanından vurduğu böyük xerite hele de divarda dururdu. Sovet
İttifaqının siyasi xeritesi. Ölkenin cenub serhedi Nemetin
balışının yanına düşürdü.
7
Her seher Nemet gözlerini açıb bu xeriteni görürdü. O, Şerqi
Qazaxıstanın şeherlerini, göllerini, çaylarını ezber bilirdi.
Çox vede geceler yuxusu qaçardı. Qaranlıqda xerite
yazılarını seçmek olmurdu. Amma gözüyumulu halda da
Nemet barmağını düz Taldı—Kurqanın, yaxud Alagölün, ya da
Manançanın üstüne qoya bilerdi.
Bezen bu şeherleri, çayları, gölleri, ümumiyyetle bu erazini
tesevvüründe canlandırmağa çalışırdı. Ucsuz-bucaqsız çöller,
alaçıqlar, susayıb göl, çay kenarına gelen at ilxıları... Uzun
yallı ağ atlar... sonra yuxu bataqlıq kimi çekib onu aparırdı.
—Ay Nemet, sen allah, dur çöreye get de...
Yuxu qırsaqqız olub yapışmışdı, el çekmek istemirdi. Ancaq
Süreyyanın sesinde narazılıq xalları

<< 1 2 [3] 4 5 ... 460 >>