xeyr. Bunu bilmirdim, çünki bu gün hele
qezetlere baxmamışam. Yeqin nekroloqdan-zaddan çıxmamış
olmaz. Dedim: bes qezeti görsen inanarsan? Dedi: beli,
inanaram, Dedim: Hüseyn Serraf, cum bir qezet al. Dedi:
köhnesini, tezesini? Dedim: hansından tapsan. Beli, aldı
getirdi. Dedim ser bura. Serdi Ehmed Faninin ayağının altına.
Dedim: bes, Mirze, üçümüz burda uzanıb qalsaq, inanarsan ki,
ölmüşük? Dedi: beli, indi inandım. Çıxartdı bir qızıl Nikolay
onluğu verdi. Onluq deyirem sene, onluq, qızıl onluq... Beli,
getdik, bir hefte kefin isteyen içdik. Bir-birimizi seher tapdıq,
axşam itirdik. İndi pulumuz qurtarıb, gerek paxmel olaq.
Neyleyek? Üçümüzük. Menem, Selim Şeydadır, bir de Hüseyn
Serraf. Gedirik Tarqovıynan...
Nemet gördü ki, canını asanlıqla qurtaran deyil.
—Memmed Nesir, — dedi, — de görüm Krasnovodska
haçan gedirik e?
Memmed Nesir bir an söhbetine ara verdi. Nemetin sözlerini
derk etmek istedi. Döyükdü. Sonra birden başa düşdü.
—Krasnovodska? He, he, bildim. Haçan isteyirsen. Senin
könlün haçan istese, Memmed Nesir qulluğunda hazır.
Nemet bura teze işe girende bir gün Memmed Nesir onu
tutdu ki, gel minek gemiye gedek Krasnovodska.
Nemet teeccüblendi.
—Krasnovodskda ne var?
—Heç ne. Ele-bele. İndi şenbedir. Minek gemiye gedek.
Çaxır götürek, bala-bala vuraq özümüzçün. Denizin seyrine
dalaq, külek de bala-bala üzümüze vursun. Düşek
Krasnovodskda bir yaxşı xudmani yer tapaq. Oturaq bir balaca
vuraq. Sonra yene minek gemiye, bala-bala vura-vura qayıdaq
geri. Seher de beçe xoruz kimi çıxaq işe. Necedir seninçün?
Nemet:
37
—Yox, — dedi, — bu işde bir mena görmürem.
Memmed Nesir kehreba tesbehini penceyinin sürtülmüş
qoluna keçirtdi:
—Oğul, — dedi, — her şeyde bir mena olsaydı, heyatın bir
menası olmazdı.
Çıxıb getdi. Sonralar işçiler Nemete dediler ki, Memmed
Nesir bu teklifi hamıya eleyir. İndiyecen heç kes de razı
olmayıb.
"Krasnovodsk! Barı bir sefalı yer ola. Deyirler, ne su var, ne
de bir kölgelik".
Memmed Nesirin

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 460 >>